Volume 6, Issue 20 (7-2016)                   2016, 6(20): 85-96 | Back to browse issues page


XML Persian Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Malekian B, Ghadiri2 H. Efficacy of Apirus, Total, Atlantis and Chevalier Herbicides on Weed Control in Wheat . Journal of Crop Production and Processing 2016; 6 (20) :85-96
URL: http://jcpp.iut.ac.ir/article-1-2556-en.html
Shiraz University, Shiraz, Iran. , ghadiri@shirazu.ac.ir
Abstract:   (9331 Views)

In order to investigate the effect of Apirus, Total, Atlantis and Chevalier herbicides at different doses on winter wheat, a two-year field experiment was conducted in Research Farm of College of Agriculture, Shiraz University, during 2011-2012 and 2012-2013 growing seasons. The experimental design was a randomized complete blocks with four replications. Treatments were Apirus at 24, 27 and 30 g ha-1, Total at 35, 40 and 45 g ha-1, Atlantis at 1.2, 1.5 and 1.8 L ha-1, Chevalier at 300, 400 and 500 g ha-1, and two weedy and weed free checks. The results showed that application of herbicides in both growing seasons reduced weed dry matter and weeds density compared to the weedy check. Among herbicide treatments, Total at 45 g ha-1, reduced weeds dry matter by 95.9 and 100% that was not significantly different from other doses. Application of Chevalier herbicide, especially at 300 g ha-1, decreased wheat yield compared to the weed free check and did not provide acceptable weed control. The present study showed that Total herbicide was more efficient than other treatments in terms of weed control even at limited doses, and it could be recommended to farmers under Shiraz climatic condition. Further researches for understanding efficacy of these herbicides in winter wheat in different weed densities are recommended.

Full-Text [PDF 255 kb]   (6158 Downloads)    

اثر علف­کش­های آپیروس، توتال، آتلانتیس و شوالیه در کنترل علف­های هرز گندم

بابک ملکیان1 و حسین غدیری2*

(تاریخ دریافت: 19/9/1392 ؛ تاریخ پذیرش: 20/3/1393)

چکیده

به‌منظور بررسی اثر علف­کش­های آپیروس، توتال، آتلانتیس و شوالیه در کنترل علف­های هرز گندم زمستانه، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز واقع در منطقه باجگاه در دو سال زراعی 91 - 1390 و 92 - 1391 در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با 4 تکرار اجرا شد. تیمارها عبارت بودند از علف­کش­ آپیروس با غلظت­های 24، 26 و 30 گرم در هکتار، توتال با غلظت­های 35، 40 و 45 گرم در هکتار، آتلانتیس با غلظت­های 2/1، 5/1 و 8/1 لیتر در هکتار، شوالیه با غلظت­های 300، 400 و 500 گرم در هکتار و دو تیمار شاهد بدون علف هرز و علف هرزی. نتایج نشان داد، کاربرد علف­کش در مقایسه با شاهد علف هرزی در هر دو سال زراعی، وزن خشک و تراکم بوته­های علف­های هرز را کاهش داد. در بین تیمارهای علف­کش، توتال با غلظت 45 گرم در هکتار وزن خشک علف­های هرز را در سال اول و دوم آزمایش به‌ترتیب 9/95 و 100 درصد کاهش داد که با سایر مقادیر تفاوت معنی­داری نداشت. کاربرد علف­کش شوالیه با غلظت 300 گرم در هکتار، عملکرد گندم را نسبت به شاهد بدون علف هرز به‌ترتیب در سال زراعی اول و دوم، 6/64 و 6/60 درصد کاهش داد و نتوانست علف­های هرز را به‌طور قابل قبولی کنترل کند. مطالعه حاضر نشان داد، علف­کش توتال، حتی در غلظت­های کمتر نیز از کارایی بیشتری نسبت به سایر علف­کش­ها برخوردار بود و استفاده از این علف­کش در شرایط آب‌وهوایی شیراز به کشاورزان توصیه می­گردد.

واژه­های کلیدی: کارایی علف­کش، علف هرز، سولفونیل اوره، گندم زمستانه

1 و 2. به‌ترتیب دانشجوی سابق کارشناسی ارشد و استاد، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز

*. مسئول مکاتبات، پست الکترونیکی: ghadiri@shirazu.ac.ir m-askary@araku.ac.ir

مقدمه

گندم (Triticum aestivum L.) یکی از پرمصرف­ترین گیاهان زراعی جهان می­باشد که حدود 60 تا 70 درصد انرژی غذایی مردم جهان را تأمین می­کند و طبیعی است که با افزایش جمعیت جهان بایستی تولید محصولات کشاورزی به‌ویژه گندم نیز افزایش یابد (19). تولید گندم ایران در سال ۲۰۱۱ سیزده و نیم میلیون تن بوده است (12). درسال زراعی 91 - 90 حدود 465000 هکتار از اراضی استان فارس به کشت گندم
اختصاص یافت که نسبت به سال قبل 22000 هکتار افزایش داشته است (16). افزایش تولید این محصول با استفاده مطلوب از نهاده­ها و کنترل عوامل کاهنده عملکرد مانند علف­های هرز، آفات و بیماری­ها و مدیریت صحیح مزرعه امکان‌پذیر است (20). یکی از مهم‌ترین عوامل محدود کننده­ در حصول
عملکرد بهینه، طغیان علف­های هرز در مزرعه می­باشد. این گیاهان ناخواسته، با کاهش تولیدات کشاورزی، در کمبود منابع غذایی و گرسنگی بشر مشارکت دارند. خسارت ناشی از علف‌های هرز در مزارع گندم گاهی به 70 الی 80 درصد نیز می‌رسد (23).

            در مطالعات متعدد، حضور علف­های هرز باریک‌برگ و پهن‌برگ موجب خسارت و کاهش عملکرد محصول گندم شده است (2، 6 و 8). جمالی (15) گزارش نمود، وجود علف هرز جودره (Hordeum spontaneum) در بسیاری از مناطق استان فارس کشت گندم را غیرممکن کرده است. هم‌چنین در برخی مناطق، خسارت ناشی از علف­های هرز، هم‌تراز با خسارت خشکسالی گزارش شده است (4 و 11). در بین روش­های کنترل علف­های هرز مزارع گیاهان غیر وجینی به‌ویژه گندم، کاربرد علف­کش­ها تأثیر قابل ملاحظه­ای در افزایش عملکرد دارد (2 و 3). در سال­های اخیر علف­کش­های مختلفی از خانواده سولفونیل اوره­ها به بازار عرضه گردیده و طبق گزارش‌های موجود این علف­کش­ها در بسیاری از مواقع، کنترل موفقی داشته‌اند (16). نحوه عمل این علف­کش­ها به‌صورت جلوگیری از فعالیت آنزیم استولاکتات سینتاز است که مسئول تولید آمینواسیدهای لوسین، ایزولوسین و والین در گیاه است (20 و 30). نتایج آزمایش گلوی و سارانی (14) نشان داد استفاده از علف­کش توتال به‌میزان 40 گرم در هکتار در مرحله پنجه­زنی گندم باعث کنترل مطلوب بروموس و جلوگیری از تولید بذر آن گردیده و فاقد تأثیر سوء بر گندم می­باشد. در آزمایش دیگری که در جنوب کلرادوی آمریکا در همین راستا انجام شد، علف‌کش­های گروه سولفونیل اوره، توانستند 43 درصد بیشتر از علف­کش­های اکسینی موجب پایداری و افزایش ماده خشک گیاه زراعی شدند، هم‌چنین استفاده از علف‌کش‌های سولفونیل اوره باعث کاهش 71 درصدی علف‌های هرز در این آزمایش شد (17). باغستانی و همکاران (4) گزارش کردند که کاربرد علف­کش آپیروس به‌میزان
6/26 گرم در هکتار در مرحله پنجه‌زنی گندم قادر است
علف هرز جوموشی (Hordeum morinum) را در مزارع گندم آذربایجان‌شرقی بیش از 80 درصد کنترل کند، ولی در مزارع استان فارس، کاربرد همین میزان علف­کش نتوانست تأثیری بر کاهش جمعیت این علف هرز داشته باشد (15).

            با توجه به گزارش­های داخلی و خارجی در مورد تأثیرات متفاوت این علف­کش­ها در مزارع گندم و کنترل علف­های هرز مختلف، این آزمایش در دو سال زراعی با هدف ارزیابی کارایی دزهای مختلف علف­کش­های آپیروس، توتال، آتلانتیس و شوالیه در کنترل برخی از علف­ هرز­های باریک‌برگ و پهن‌برگ غالب در گندم، انجام شد.

مواد و روش­ها

آزمایش در دو سال زراعی 91 - 1390 و 92 - 1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز واقع در منطقه باجگاه (طول جغرافیایی ¢35 ˚52 و عرض جغرافیایی ¢40 ˚29) در قالب طرح بلوک­های­ کامل تصادفی با 14 تیمار و 4 تکرار انجام اجرا گردید. تیمارهای این آزمایش علف‌کش‌های آپیروس (محصول شرکت گیاه ایران) با غلظت‌های 24، 27 و 30 گرم در هکتار، توتال (محصول کشور هندوستان) به‌میزان 35، 40 و 45 گرم بر هکتار، آتلانتیس (محصول شرکت بایر آلمان) به‌میزان 2/1، 5/1 و 8/1 لیتر در هکتار و شوالیه (محصول شرکت بایر آلمان) به‌میزان 300، 400 و 500 گرم در هکتار قبل از به ساقه رفتن گندم در اواسط اسفند ماه، اعمال شدند. مشخصات علف­کش­های مورد استفاده در جدول 1 ذکر شده است. غلظت­ علف­کش­ها براساس مقدار توصیه شده توسط کمپانی سازنده و مقدار غلظت مصرفی کشاورزان منطقه انتخاب شد. دو تیمار شاهد نیز جهت مقایسه با تیمارهای علف­کش، یکی از ابتدا تا انتهای فصل رشد عاری از علف هرز (تیمار بدون علف هرز) و دیگری با علف هرز در نظر گرفته شد. قبل از سم‌پاشی تنوع گونه­ای علف­های هرز با استفاده از شمارش علف‌های هرز موجود در کادر 1 × 1 متری برحسب گونه بررسی شد. مهم‌ترین گونه­های غالب علف هرز رویش یافته در مزرعه، جودره (Hordeum spontaneum)، ارزن وحشی (Setaria viridis)، غربیلک (Lamium sp) و خاکشیر طبی(Descurainia Sophia L.)  بودند. قبل از کاشت کودهای پایه براساس آزمون خاک (جدول 2) و به‌میزان 130 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژن (اوره)، 100 کیلوگرم کود فسفر (سوپرفسفات تریپل) و 60 کیلوگرم سولفات پتاسیم به زمین اضافه شد. پس از عملیات خاکورزی، بذر گندم (رقم شیراز) طی عملیات کاشت به‌وسیله بذرکار پنوماتیک گندم و با تراکم 250 بذر در مترمربع و به‌میزان 200 کیلوگرم در هکتار در تاریخ 20 آبان کشت شد. بلافاصله پس از کاشت آبیاری اول (خاکاب) انجام شده و آبیاری­های بعدی طبق نیاز گیاه با فاصله 10 روزه انجام گرفت. میانگین دما و وضعیت بارندگی در ماه‌های مختلف سال، در جدول 3 ذکر شده است. ابعاد کرت­ها 3 × 5 متر و با نیم متر فاصله بین آنها در نظر گرفته شد. جهت افزایش دقت و یکنواختی آزمایش، در هر دو سال زراعی از یک قطعه زمین برای کشت گندم استفاده شد. سم‌پاشی با استفاده از سم‌پاش بادبزنی تخت با نازل بادبزنی تخت کالیبره شده و براساس پاشش 300 لیتر در هکتار انجام شد (25). قبل از سم‌پاشی یک کادر 1 × 1 متری در وسط کرت­ها نصب
 

گردید. شمارش بوته­های علف هرز به تفکیک گونه پیش از سم‌پاشی و به فاصله 15 روز پس از آن در کادرهای ذکر شده انجام گردید. تعداد بوته­های علف­های هرز موجود در کرت­ها قبل از کاربرد علف­کش، به تفکیک گونه در جدول 4 ذکر شده
است. ارزیابی چشمی تأثیرگذاری علف­کش­ها به روش استاندارد انجمن علوم علف هرز اروپا (نمره­دهی در دامنه 1 تا 9 که در آن نمره 1 گویای نابودی کامل علف­های هرز و نمره 9 به معنای فقدان اثر علف‌کشی) صورت گرفت (23). قبل از سم‌پاشی و دو هفته پس از سم‌پاشی، بوته­های علف هرز از سطح زمین بریده شده و 24 ساعت پس از خشک شدن
در آون با درجه حرارت 70 درجه سانتی‌گراد، توزین شدند. محصول گندم هفته دوم تیرماه با استفاده از داس برداشت
شد و عملکرد زیست‌توده، عملکرد دانه­ و شاخص برداشت گندم پس از حذف اثر حاشیه­ای و با استفاده از یک کادر 1 × 1 متری محاسبه گردید. تجزیه و تحلیل نهایی داده­ها با استفاده
از تجزیه واریانس به‌وسیله نرم‌افزار SAS و مقایسه
میانگین‌ها به کمک آزمون LSD در سطح احتمال 5 درصد صورت گرفت (10).

نتایج و بحث

وزن خشک علف­های هرز

طبق نتایج تجزیه واریانس مرکب، اثر سال، تیمار و تیمار در سال بر وزن خشک علف­های هرز معنی­دار بود (جدول 5)، لذا مقایسات میانگین مربوط به هر سال به‌طور جداگانه مورد بررسی قرار گرفت. استفاده از علف­کش، موجب کاهش چشم‌گیر وزن خشک علف­های هرز شد. کمترین وزن خشک علف­های هرز در بین تیمارهای علف­کش، در تیمار توتال با میزان 45 گرم در هکتار به‌دست آمد که با مقادیر 35 و 40 گرم در هکتار، تفاوت معنی­داری نداشت، به‌طوری‌که این علف­کش توانست دو هفته پس از سم‌پاشی، وزن خشک علف­های هرز را در سال زراعی اول و دوم به‌ترتیب 100 و 9/95 درصد کاهش
 

جدول 1. ویژگی‌های علف­کش­های مورد استفاده در آزمایش

نام عمومی

نام تجاری

نحوه کاربرد

میزان مصرف

(مقدار ماده تجاری در هکتار)

سولفوسولفورون

آپیروس

پس­رویشی

6/26 گرم در هکتار

مت سولفورون متیل + سولفوسولفورن

توتال

پس­رویشی

40 گرم در هکتار

مزوسولفورون متیل + یدوسولفورون متیل

آتلانتیس

پس­رویشی

5/1 لیتر در هکتار

مزوسولفورون و یدوسولفورن

شوالیه

پس­رویشی

400 گرم در هکتار

جدول 2. نتایج آزمون خاک مزرعه مورد مطالعه در دو سال زراعی در عمق 0 تا 30 سانتی‌متر

سال آزمایش

pH

ماده آلی

(%)

نیتروژن کل

(mg/Kg)

فسفر

(mg/Kg)

پتاسیم

(mg/Kg)

هدایت الکتریکی

 (dS/m)

91 - 90

8/7

43/1

12/0

30/12

300

9/0

92 - 91

8/7

43/1

13/0

30/12

300

9/0

جدول 3. میانگین دما و وضعیت باندگی در ماه­های مختلف در سال­های زراعی 91 - 1390 و 92 - 1391

بارندگی (mm)

دما متوسط (C°)

ماه

92 - 1391

91 - 1390

92 - 1391

91 - 1390

آبان

37

5/23

5/11

25/11

آذر

151

5/79

55/5

62/4

دی

60

61

58/3

39/4

بهمن

42

127

53/6

98/3

اسفند

20

27

06/9

86/5

فروردین

5/91

45

11

12/11

اردیبهشت

37

0

77/13

17/17

خرداد

0

0

20

7/21

                  منبع: آمار ایستگاه هواشناسی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز

دهد (جدول 6). علف­کش آپیروس و آتلانتیس با مقادیر مصرفی مختلف توانستند به‌ترتیب 79 و 67 درصد وزن خشک علف­های هرز را کاهش دهند که این میزان کاهش نسبت به علف­کش توتال به‌ترتیب 17 و 30 درصد کمتر بود. ثابتی و همکاران (20) گزارش کردند کاربرد علف­کش توتال به‌میزان 45 گرم در هکتار بیشترین کاهش در وزن خشک و تراکم علف­های هرز را نسبت به علف­کش­های آپیروس، آتلانتیس، شوالیه و مگاتن با مقادیر مختلف سبب گردید. هم‌چنین در مطالعه دیگری در همین راستا، احمدی و نظری (1) گزارش کردند، اعمال علف­کش سولفوسولفورون + مت سولفورون متیل (توتال)، به‌میزان 98 درصد وزن خشک علف­های هرز را کاهش داد. بیشترین وزن خشک علف­های هرز در تیمار شاهد
 

جدول 4. تراکم علف­های هرز موجود در هر کرت پیش از اعمال تیمار به تفکیک گونه در دو سال زراعی

تیمار

تراکم علف­های هرز در یک مترمربع پیش از سم‌پاشی

سال زراعی 92 - 1391

سال زراعی 91 - 1390

جودره

ارزن وحشی

غربیلک

خاکشیر طبی

سایر

جودره

ارزن وحشی

غربیلک

خاکشیر طبی

سایر

آپیروس 24 گرم در هکتار

2/35

2/62

30

4/20

29

52

84

36

6/16

1/31

آپیروس 27 گرم در هکتار

30

75

2/24

28

21

5/46

2/69

18

20

22

آپیروس 30 گرم در هکتار

2/24

60

1/18

24

19

7/43

80

4/24

27

25

توتال 35 گرم در هکتار

33

54

19

4/20

2/27

47

6/74

20

4/24

6/20

توتال 40 گرم در هکتار

5/29

5/73

24

30

5/13

7/50

1/71

33

2/18

26

توتال 45 گرم در هکتار

27

73

20

8/18

28

55

6/66

4/30

20

33

آتلانتیس 2/1 لیتر در هکتار

5/30

62

4/19

24

4/19

4/44

55

38

26

36

آتلانتیس 5/1 لیتر در هکتار

31

59

8/16

25

24

9/51

69

8/28

19

27

آتلانتیس 8/1 لیتر در هکتار

24

6/52

2/22

31

2/17

8/46

76

6/24

30

5/20

شوالیه 300 گرم در هکتار

2/36

6/61

24

4/26

30

41

5/79

36

18

30

شوالیه 400 گرم در هکتار

28

68

20

17

25

5/39

1/80

20

4/24

5/19

شوالیه 500 گرم در هکتار

40

5/60

32

6/16

6/19

50

8/68

8/27

2/30

24

شاهد علف هرزی

6/29

70

2/20

22

29

48

59

6/32

18

41

شاهد بدون علف هرز

0

0

0

0

0

0

0

0

0

0

جدول 5. تجزیه واریانس مرکب زیست‌توده علف­های هرز، ارزیابی چشمی و عملکرد گندم

منابع تغییرات

درجه آزادی

میانگین مربعات

وزن خشک علف­های هرز

ارزیابی چشمی

عملکرد زیست‌توده

عملکرد دانه

شاخص برداشت

سال

1

**2/89

** 23/2

**22673700

**10944376

**83/185

خطای اول (بلوک در داخل سال)

6

1/16

294/0

9/609452

5/349247

9/7

تیمار

13

**5/928

**407/38

**44598627

**10207936

*26/31

تیمار × سال

13

**7/156

**128/4

**2795013

*7/572623

* 12/27

خطا

78

46/32

494/0

704259

3/263770

83/16

ضریب تغییرات

46/13

89/12

75/6

6/10

61/10

  ns  غیرمعنی‌دار؛ * و ** به‌ترتیب معنی‌دار در سطوح 5 و 1%

علف­ هرزی با مقادیر 156 گرم در مترمربع در سال اول و 129 گرم در مترمربع در سال دوم به‌دست آمد (جدول 6). در بین تیمارهای علف­کش نیز بیشترین وزن خشک علف­های هرز در تیمار شوالیه با میزان 300 گرم در هکتار در سال زراعی اول و دوم به‌ترتیب با مقادیر 4/84 و 5/99 گرم در مترمربع مشاهده شد (جدول 6). عدم کنترل مناسب علف­های هرز در ابتدای فصل رشد منجر به رشد مجدد علف­های هرز در ادامه فصل شد و افزایش وزن خشک­ آن می­شود (9).

ارزیابی چشمی

 نتایج تجزیه واریانس مرکب نشان ­داد، اثر سال، تیمار و تیمار در سال بر ارزیابی چشمی معنی­دار است (جدول 5). بهترین نمره ارزیابی چشمی کارایی کنترلی در هر دو سال به
علف­کش توتال با میزان 45 گرم در هکتار تعلق گرفت. بدترین نمره­ (نمره 8 به معنای 50 - 1 درصد علف­های هرز)
به علف­کش شوالیه با میزان 300 گرم در هکتار اختصاص یافت که در سال اول و دوم آزمایش تنها توانست به‌ترتیب
2/36 و 6/34 درصد وزن خشک علف­های هرز را کاهش دهد (جدول 6).

تراکم بوته­ای علف­های هرز

با اعمال علف­کش، تراکم بوته­ای هر چهار علف هرز کاهش یافت. بیشترین کاهش تراکم علف­ هرز جودره در تیمار توتال با دز 45 گرم در هکتار با مقادیر 6/91 و 100 درصد به‌ترتیب در سال زراعی اول و دوم مشاهده شد (جدول 7). در همین راستا، به گزارش اسماعیلی و همکاران (13)، علف­کش توتال در مقایسه با علف­کش آپیروس در کاهش تراکم جودره موفق­تر بوده است، به­طوری‌که با کاربرد این علف­کش به‌میزان 40 گرم در هکتار در دو مرحله 2 - 4 برگی و گره دوم ساقه، تراکم علف هرز جودره به صفر رسید. در آزمایش دیگری که به‌منظور مقایسه علف­کش‌های توتال و آپیروس در کنترل جودره انجام گردید، گزارش شد، علف­کش توتال 91 درصد و علف­کش آپیروس 71 درصد سبب کاهش وزن خشک جودره گردیدند که در مجموع علف­کش توتال از کارآیی بهتری در کنترل جودره نسبت به آپیروس برخوردار بود (18). در بین علف‌کش­های مورد استفاده در این آزمایش، اعمال شوالیه (به‌ویژه در مقدار 300 گرم در هکتار) به‌میزان کمتری (2/31 درصد در سال اول و 5/20 درصد در سال دوم) نسبت به سایر تیمارها تراکم بوته­ای جودره را کاهش داد. کاربرد علف­کش آپیروس با مقدار 30 گرم در هکتار و توتال با مقادیر 35، 40 و 45 گرم در هکتار، در هر دو سال آزمایش، تراکم بوته­ای علف هرز ارزن وحشی را 100 درصد کاهش داد (جدول 7). هم‌چنین کاربرد علف­کش آتلانتیس به‌میزان 8/1 لیتر در هکتار توانست تراکم علف­ هرز ارزن وحشی را در سال زراعی اول و دوم به‌ترتیب 4/70 و 75 درصد کاهش دهد که تفاوت معنی‌داری با سایر غلظت­های این علف­کش نداشت (جدول 7). علف­کش توتال در کنترل علف هرز غربیلک و خاکشیر طبی نیز از کارایی بیشتری برخوردار بود. کمترین تراکم بوته­ای علف‌های هرز غربیلک و خاکشیر در هر دو سال آزمایش، در تیمار توتال با دز 45 گرم در هکتار مشاهده شد. علف­کش توتال در کنترل سایر علف­های هرزی که در مزرعه رشد کرده بودند، موفق­تر بود. با توجه به نتایج حاصل از مقایسه میانگین داده­ها، مشخص شد، اعمال علف­کش با غلظت­های کمتر نیز می­تواند موجب کنترل علف­های هرز و کاهش تراکم بوته­ای و وزن خشک آنها گردد و این مسئله به تراکم بوته­ای علف­های هرز، نوع علف­ هرز و نوع علف­کش­ مورد استفاده بستگی دارد (5، 7 و 29).

عملکرد زیست‌توده و دانه گندم

تأثیر سال، تیمار و تیمار در سال بر عملکرد زیست‌توده و دانه گندم معنی­دار بود (جدول 5). بیشترین عملکرد زیست‌توده گندم در تیمار شاهد بدون علف هرز با مقادیر 13950 و 16167 کیلوگرم در هکتار به‌ترتیب در سال­ زراعی اول و دوم مشاهده شد که با تیمارهای توتال با مقادیر 35، 40 و 45 گرم
 

جدول 6. مقایسه میانگین وزن خشک علف­های هرز دو هفته پس از سم‌پاشی و درصد کاهش وزن خشک علف­های هرز نسبت

به شاهد علف هرزی و ارزیابی چشمی اثرات علف­کشی

<
Type of Study: Research | Subject: General

Add your comments about this article : Your username or Email:
CAPTCHA

Send email to the article author


تیمار

وزن خشک علف‌های هرز (گرم)

سال زراعی 92 - 1391

سال زراعی 91 - 1390

دو هفته پس از سم‌پاشی

درصد کاهش نسبت به شاهد علف هرزی

ارزیابی چشمی

دو هفته پس از سم‌پاشی

درصد کاهش نسبت به شاهد علف هرزی

ارزیابی چشمی

آپیروس 24 گرم در هکتار

 e2/28

 1/78

 c6

 e1/35

 5/77

 c6

آپیروس 27 گرم در هکتار

 ef25

 6/80

 d5

 e38

 6/75

 c6

آپیروس 30 گرم در هکتار

 f20

 5/84

 d5

 f2/28

 9/81

 d5

توتال 35 گرم در هکتار

 g7

 5/94

 e3

g1/13

 6/91

 e4

توتال 40 گرم در هکتار

 g3/4

 6/96

 f2

 g9

 2/94

 f3

توتال 45 گرم در هکتار

 g0

 100

 g1

Rights and permissions
Creative Commons License This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.