بررسی امکان کاهش مصرف آب در کشت‌های رایج مناطق مختلف از اولویت‌های مهم تحقیقاتی به منظور افزایش کارآیی مصرف آب در بخش کشاورزی می‌باشد . به منظور بررسی تأثیر زمان مصرف کود پتاسیم و دور آبیاری بر عملکرد دانه و میزان جذب نیتروژن در ارزن دم‌روباهی، آزمایشی در سال زراعی 1388 در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی یاسوج، به صورت کرت‌های خرد‌شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. دور آبیاری شامل فواصل آبیاری 7، 14 و21 روز در کرت‌های اصلی و زمان کاربرد کود پتاسم در مراحل کاشت، پنجه‌زنی، ساقه‌دهی و گل‌دهی در کرت‌های فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که تأثیر دور آبیاری بر وزن هزار دانه، عملکرد دانه و بیولوژیک، تعداد دانه در خوشه، شاخص برداشت، میزان پروتئین دانه و محتوای کلروفیل a ، b و کل برگ معنی‌دار بود. با افزایش فواصل آبیاری، مقادیر مربوط به صفات مورد بررسی کاهش، ولی درصد پروتئین دانه افزایش یافت. وزن هزار دانه، عملکرد دانه و بیولوژیک، شاخص برداشت و میزان پروتئین تحت تأثیر زمان کاربرد کود پتاسیم معنی‌دار شد. بیشترین عملکرد دانه از برهمکنش تیمار فاصله آبیاری 7 روز با کاربرد پتاسیم در مرحله ساقه‌دهی حاصل شد. بیشترین میزان پروتئین دانه به تیمار کاربرد پتاسیم در مرحله گل‌دهی تعلق داشت. به طور کلی، با افزایش فواصل آبیاری و ایجاد تنش خشکی ناشی از آن، میزان رشد و اجزای عملکرد به شدت کاهش یافت. کاربرد کود پتاسیم در مراحل اولیه رشد تأثیر معنی‌دار افزایشی بر عملکرد و اجزای آن داشت، در حالی که در مراحل زایشی سبب افزایش کیفیت دانه گردید.