دوره 3، شماره 8 - ( تابستان 1392 )
جلد 3 شماره 8 صفحات 51-37 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Meidanshahi M, Mousavi S F, Mostafazadeh-Fard B. Effect of PRD Deficit-irrigation Method and Growth Stabilizer on Yield, Yield Components and Water Use Efficiency of Safflower. Journal of Crop Production and Processing 2013; 3 (8) :37-51
URL: http://jcpp.iut.ac.ir/article-1-1822-fa.html
URL: http://jcpp.iut.ac.ir/article-1-1822-fa.html
میدانشاهی مریم، موسوی سید فرهاد، مصطفی زاده فرد بهروز. تأثیر کم‌آبیاری به روش PRD به همراه تنظیم‌کننده رشد بر عملکرد، اجزای عملکرد و کارایی مصرف آب گلرنگ. نشریه تولید و فرآوری محصولات زراعی و باغی. 1392; 3 (8) :37-51
استاد وابسته، دانشکده عمران، دانشگاه سمنان ، mousavi_sf@yahoo.com
چکیده: (7300 مشاهده)
در شرایطی که ایران از لحاظ منابع آب شیرین در مضیقه است، توجه به ارتقای بهره‌وری آب کشاورزی یک ضرورت اجتناب‌ناپذیر است. از جمله روش‌های مدیریتی که می‌تواند در جهت ارتقا و بهبود بهره‌وری آب کشاورزی مؤثر باشد، روش آبیاری PRD است. در آبیاری به روش PRD، نیمی از محیط ریشه به تواتر به‌صورت کامل آبیاری شده و نیم دیگر خشک نگه داشته می‌شود. پژوهش حاضر به منظور بررسی عملکرد، اجزای عملکرد و بهره‌وری مصرف آب گلرنگ با کاربرد روش آبیاری PRD و یک تنظیم‌کننده رشد (سالسیلات سدیم) در دو نوع خاک در سال 1389 در محوطه گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان اجرا شد. آزمایش فاکتوریل به‌صورت طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار، شامل سه روش آبیاری (T1، آبیاری کامل؛ T2، آبیاری به روش PRD با وجود تیغه؛ T3، آبیاری به روش PRD بدون تیغه)، دو سطح تنظیم‌کننده رشد (B1، محلول‌پاشی سالسیلات سدیم و B2، بدون محلول-پاشی) و دو بافت خاک (S1، لوم رسی و S2، لوم شنی) بود. نتایج نشان داد که روش PRD در تیمار T2ارتفاع گیاه را 1/54%، تعداد طبق را 68%، وزن هزار دانه را 32%، وزن خشک بوته را 34%، عملکرد دانه را 30%، شاخص برداشت را 6/17% و میزان آب مصرفی را 50% نسبت به تیمار T1 کاهش داد. اما کارایی استفاده از آب با تغییر مدیریت آبیاری از تیمار T1 به T2، 35% افزایش داشت. کارایی مصرف آب در تیمار T3 به مقدار 5/18% نسبت به تیمار T2 کاهش یافت. عملکرد دانه در خاک لوم شنی (8/8 گرم در بوته) در برابر 8/3 گرم در بوته در خاک لوم رسی، بیشتر بود. کاربرد تنظیم‌کننده رشد تحت مدیریت‌های آبیاری T1، T2 و T3 به‌ترتیب افزایشی 3/14، 1/7 و 7/8 درصدی کارایی مصرف آب نسبت به حالت بدون محلول‌پاشی را در بر داشت. به‌طورکلی، آبیاری به روش PRD به همراه محلول‌پاشی بوته‌ها با سالسیلات سدیم باعث افزایش کارایی مصرف آب در بوته‌های گلرنگ کاشته شده در خاک لوم شنی گشته است. اجرایی شدن این روش آبیاری در مزرعه نیاز به پژوهش دارد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
