در بسیاری از مناطق، دمای کم، عامل محیطی محدودکننده مهمی برای تولید و توزیع گیاهان باغبانی محسوب می‌شود. هدف از تحقیق حاضر، بررسی میزان تحمل به سرمای عمده‌ترین توده‌های محلی زغال اخته منطقه طارم سفلی قزوین بود. بدین منظور، اعمال تیمار سرما در پنج سطح دمایی (4+، 2+، صفر، 2- و 4- درجه سلسیوس) و در دو مدت زمان سرمادهی (3 و 5 ساعت) به‏صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در مرحله شکوفه دو توده گلابی سیاه و پاییزه زغال اخته در انکوباتور طی سال 89-1388 صورت گرفت. پس از خارج کردن هر تیمار در موعد مقرر، هدایت الکتریکی (EC) و پ- هاش (اسیدیته) در زمان صفر و سپس 24 ساعت اول هر سه ساعت یکبار و در هفت روز بعدی هر روز یکبار اندازه‌گیری شد. در نهایت، بعد از یک هفته، نمونه‌ها در دمای 105 درجه سلسیوس به‌مدت 4 دقیقه اتوکلاو گشته و تغییرات ثبت شد. نتایج نشان داد که دامنه تغییرات EC در شکوفه از 2/92 تا 2/846 میکروزیمنس بر سانتی‌متر متغیر بود. هم‌چنین، دامنه تغییرات پ- هاش در شکوفه از 4/6 تا 7/7 تغییر کرد. بر این اساس، تأثیر شدت سرما بر تغییرات EC کاملاً صعودی و بر پ- هاش روند صعودی کند و گاه ثابت داشت. بیشترین میزان EC ناشی از تخریب بافت‏ها، به‌عنوان شاخص تعیین آسیب سرما در شکوفه زغال اخته، از دمای 4+ درجه سلسیوس به‌دست آمد. از این رو، دامنه تحمل به سرمای شکوفه زغال اخته دمای بیش از 4+ درجه سلسیوس برآورد می‌گردد.

واژه‌های کلیدی: سرمازدگی، شدت سرما، طارم سفلی

متن کامل [PDF 469 kb]   (4534 دریافت)