خشکی یکی از مهم‌ترین مشکلات تولید گیاهان در مناطق خشک و نیمه خشک جهان از جمله ایران می‌باشد. در این مطالعه اثر 5- آمینولوولونیک اسید (ALA)، به عنوان یک تنظیم کننده جدید رشد گیاهی، بر گیاه گشنیز تحت تنش خشکی مورد مطالعه قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با دو فاکتور اصلی تنش خشکی در 3 سطح (شامل رطوبت خاک در حد ظرفیت زراعی، رطوبت خاک در حد 60 درصد ظرفیت زراعی و رطوبت خاک در حد 30 درصد ظرفیت زراعی) و ALA در 4 سطح (شامل 0، 25/0، 5/0 و 1 میلی‌مولار) در 4 تکرار در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلام اجرا شد. نتایج حاصل نشان داد تنش خشکی و کاربرد ALA اثر معنی‌داری بر پارامتر‌های رشدی، شاخص کلروفیل و فعالیت آنتی اکسیدانی گیاه دارد. تنش خشکی سبب ایجاد آثار منفی بر رشد و عملکرد گیاه شد. در شرایط تنش خشکی ارتفاع گیاه، سطح برگ، وزن خشک و تر برگ، وزن تر و خشک گیاه و شاخص کلروفیل کاهش و فعالیت آنتی اکسیدانی افزایش یافت. کاربردALA به طور معنی‌داری سبب افزایش ارتفاع گیاه، سطح برگ، وزن خشک و تر برگ و گیاه، شاخص کلروفیل و فعالیت آنتی اکسیدانی گیاه گردید. تیمار ALA با افزایش کلروفیل و فعالیت آنتی اکسیدانی گیاه سبب کاهش آثار سوء تنش بر گیاه گشنیز شد. نتایج این تحقیق نشان دادکه ALA در غلظت‌های پایین خاصیت تنظیم‌کنندگی رشد گیاهی داشته و ممکن است سبب افزایش تولید محصولات کشاورزی در شرایط خشکی شود.

واژه‌های کلیدی: گیاهان دارویی، رشد، خشکی، فعالیت آنتی اکسیدانی

متن کامل [PDF 257 kb]   (1207 دریافت)