این آزمایش به منظور مطالعه تنظیم‌کننده‌های اسمزی چغندرقند تحت تنش شوری و تعیین بهترین روش جهت غربال ارقام متحمل و حساس، در سال زراعی 1389-1388، در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اجرا شد. تعداد سه رقم چغندرقند (1BR، جلگه و رسول)، تحت سه سطح شوری از منبع کلرید‌سدیم (NaCl)، شامل شاهد (صفر)، 100 و 200 میلی‌مولار به صورت فاکتوریل با طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که با افزایش شوری، وزن خشک ریشه و اندام هوایی و سطح برگ به طور معنی‌داری کاهش یافت (01/0P ≤). با افزایش شوری، محتوای نسبی آب برگ (RWC) و مقدار پتاسیم کاهش نشان دادند. درصورتی که، صفاتی هم‌چون نفوذپذیری نسبی غشاء (RMP)، محتوای سدیم، پرولین و قندهای محلول در برگ‌های تمام ارقام، افزایش یافتند. ارزیابی تحمل و حساسیت ارقام با استفاده از شاخص حساسیت به تنش (SSI) نشان داد که در غلظت 200 میلی‌مولار کلرید‌سدیم، ارقام رسول، 1 BRو جلگه به ترتیب متحمل، نیمه‌متحمل و حساس بودند. با توجه به نتایج هم‌بستگی صفات وزن خشک ریشه دارای بیشترین هم‌بستگی معنی‌دار با شاخص حساسیت به تنش بوده بنابراین در شرایط تنش شوری، وزن خشک ریشه در مرحله گیاهچه‌ای می‌تواند به عنوان معیار مناسبی جهت انتخاب ارقام متحمل مورد استفاده قرار گیرد.

واژه‌های کلیدی: پرولین، چغندرقند، محتوای نسبی آب برگ، نسبت پتاسیم به سدیم، نفوذپذیری نسبی غشا

متن کامل [PDF 1165 kb]   (1040 دریافت)