دوره 3، شماره 10 - ( زمستان 1392 )                   جلد 3 شماره 10 صفحات 255-245 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


گروه زیست، دانشکده علوم، دانشگاه اراک ، m-askary@araku.ac.ir
چکیده:   (4770 مشاهده)
در این مطالعه اثرات کاربرد روی و شوری بر پارامترهای رشد، جذب مواد غذایی و فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی گیاهان گوجه‌فرنگی در یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار، ارزیابی شد. فاکتورها شامل چهار سطح شوری (0، 45، 90 و 120 میلی‌مولار کلریدسدیم) و سه سطح سولفات‌روی (0، 5 و 10 میکرومولار) بودند. نتایج نشان داد که شوری وزن تر و خشک گیاه، مقدار روی و پتاسیم را کاهش می‌دهد، در حالی‌که با افزایش سطوح ‌کلریدسدیم، مقدار سدیم و فعالیت آنتی‌اکسیدانی افزایش پیدا کرد. هم‌چنین نتایج نشان داد که سولفات‌روی بر پارامترهای رشد، غلظت روی و پتاسیم و فعالیت آنتی‌اکسیدانی اثر مثبت داشته اما غلظت سدیم و فسفر را کاهش داد. کاربرد سولفات‌روی مخصوصاً غلظت 10 میکرومولار در گیاهان گوجه‌فرنگی تحت تنش شوری، شاخص‌های رشد، غلظت پتاسیم، درصد بازدارندگی رادیکال 1،1-دی‌فنیل-2-پیکریل‌هیدرازیل، فعالیت کاتالاز و سوپراکسیددیسموتاز را افزایش و غلظت سدیم و فسفر را کاهش داد. بیشترین مقدار وزن تر و خشک گیاه و جذب پتاسیم در گیاهان بدون تنش شوری همراه با غلظت 10 میکرومولار سولفات‌روی و کمترین مقدار این شاخص‌ها در گیاهان تحت تنش شوری 120 میلی‌مولار کلریدسدیم و بدون سولفات‌روی اندازه‌گیری شد. بنابراین روی می‌تواند کارایی و محصول گیاهان گوجه‌فرنگی تحت تنش شوری را بهبود بخشد.
متن کامل [PDF 298 kb]   (1429 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.