دوره 4، شماره 11 - ( بهار 1393 )                   جلد 4 شماره 11 صفحات 51-41 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


دانشکده کشاورزی، دانشگاه گیلان ، mzavareh@guilan.ac.ir
چکیده:   (4870 مشاهده)
این آزمایش در تابستان سال 1389 در مزرعه پژوهشی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان به‌صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. در این آزمایش پنج رژیم رطوبتی 45، 55، 65، 75 و 85 درصد ظرفیت زراعی در کرت‌های اصلی و دو رقم ویلیامز و گرگان 3 در کرت‌های فرعی قرار داده شدند. نتایج تجزیه واریانس داده‌ها نشان داد که برهمکنش رژیم رطوبتی و رقم تأثیر معنی‌داری بر عملکرد دانه، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف و درصد روغن داشته است. مقایسه میانگین داده‌ها نشان داد که با افزایش تخلیه آب از خاک، از تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف و عملکرد دانه هر دو رقم کاسته شد. بیشترین (1667 کیلوگرم در هکتار) و کمترین عملکرد دانه (384 کیلوگرم درهکتار) به‌ترتیب مربوط به رقم گرکان 3 در تیمار 45 درصد ظرفیت زراعی و ویلیامز در تیمار 65 درصد ظرفیت زراعی بود. با این حال، بیشترین درصد روغن مربوط به رقم ویلیامز در تیمار 75 درصد و کمترین آن مربوط به رقم گرگان3 در تیمار 55 درصد ظرفیت زراعی بود. درصد پروتئین دانه تنها تحت تأثیر معنی‌دار رژیم‌های رطوبتی خاک قرار گرفت. بیشترین (49/22) و کمترین (04/22 ) درصد پروتئین دانه به‌ترتیب در تیمار 55 و 85 درصد ظرفیت زراعی مشاهده شد. در این آزمایش، رقم ویلیامز دارای شاخص حساسیت پایین و شاخص تحمل بالا به خشکی و رقم گرگان3 دارای میانگین هندسی بهره‌وری و میانگین حسابی بهره‌وری بالاتری بود. در کل، اگرچه رقم گرگان 3 در همه تیمارها عملکرد دانه بیشتری داشت ولی درصد کاهش عملکرد آن نسبت به رقم ویلیامز در تیمارهای خشکی بیشتر بود که نشان می‌دهد رقم رشد نامحدود ویلیامز در مقایسه با رقم رشد محدود گرگان 3 در رژیم‌های رطوبتی متفاوت، ثبات عملکرد دانه بیشتری داشته است.
واژه‌های کلیدی: تنش خشکی، سویا، شاخص حساسیت، عملکرد
متن کامل [PDF 193 kb]   (1121 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.