به منظور بررسی اثرات آهن، روی و منگنز و روش مصرف آنها بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت شیرین، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه ارومیه در سال زراعی 89-1388 با 4 تکرار انجام شد. فاکتورها شامل روش مصرف کود (مصرف خاکی و محلول‌پاشی) و نوع کود‌های کم مصرف (بدون کاربرد کود به‌عنوان شاهد، کود سولفات روی، سولفات آهن، سولفات منگنز) بودند. نتایج نشان داد که، بر همکنش فاکتورهای آزمایشی بر ارتفاع بوته، قطر بلال، طول دانه، وزن هزار دانه، عملکرد زیستی و درصد پروتئین معنی‌دار بود. در بیشتر این صفات محلول‌پاشی آهن و روی نسبت به محلول‌پاشی منگنز برتری نشان داد. هم‌چنین تحت تأثیر روش مصرف عناصرکم‌مصرف، محلول‌پاشی باعث افزایش 25/13%، 38/5% و 84/24% به‌ترتیب در تعداد دانه در بلال، عملکرد دانه و درصد قندهای محلول دانه نسبت به مصرف خاکی شد. به علاوه هر سه نوع کود به‌کار رفته باعث افزایش معنی‌دار درصد قندهای محلول دانه نسبت به شاهد شدند. براساس نتایج به‌دست آمده، استفاده از عناصر کم مصرف به‌صورت محلول‌پاشی نسبت به مصرف خاکی نتایج بهتری را نشان می‌دهد.

واژه‌های کلیدی: اجزای عملکرد، ذرت شیرین، عملکرد، عناصر کم مصرف

متن کامل [PDF 127 kb]   (2566 دریافت)