مجله تولید و فرآوری محصولات زراعی و باغی

لیسیانتوس (Eustoma grandiflorum) رقم سفید (White) گیاه زینتی است که به‌لحاظ تنوع رنگ گل، از بازارپسندی مناسبی برخوردار است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر تنظیم­کننده­های رشد گیاهی بر پرآوری و ریشه­زائی این گیاه بود. ­جوانه جانبی (گره­) به­عنوان ریزنمونه برای ریزازدیادی لیسیانتوس مورد استفاده قرار گرفت. در این مطالعه، محیط کشت موراشیک و اسکوگ (MS) به‌همراه ترکیبی از تنظیم­کننده­های رشد NAA و BA با غلظت­های 0، 1/0، 2/0 و 2 میلی­گرم در لیتر مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بیشترین طول شاخساره (با میانگین 07/2 سانتی­متر در گیاه) در محیط کشت حاوی 1/0 میلی­گرم در لیتر BA (فاقد NAA) حاصل شد. بیشترین تعداد شاخساره (با میانگین 80/5 عدد در گیاه) در محیط کشت حاوی 1/0 میلی­گرم در لیتر BA به­همراه 2/0 میلی­گرم در لیترNAA  تولید شد. ریزنمونه­ها­ی جوانه در محیط­های کشت حاوی 1/0 میلی­گرم در لیتر NAA به­همراه 2 میلی­گرم در لیترBA ، بیشترین تعداد گره (با میانگین 20/3 عدد در گیاه) را تولید کردند. بیشترین تعداد ریشه (با میانگین 53/14) و بیشترین طول ریشه (با میانگین 87/3 سانتی­متر)، به‌ترتیب در محیط‌های کشت حاوی 2/0 میلی­گرم در لیتر BA به­همراه 2/0 میلی­گرم در لیتر NAA و محیط 2/0 میلی­گرم در لیتر BA (فاقد NAA) تولید شدند. ریزنمونه­ها در محیط کشت حاوی 1/0 میلی­گرم در لیتر BA به­همراه 1/0 میلی­گرم در لیترNAA  بدون گذر از مرحله تولید کالوس، تشکیل گل دادند. هم‌چنین از کالوس تولید شده در محیط حاوی 1/0 میلی­گرم در لیتر BA  به­همراه 2 میلی­گرم در لیترNAA ، نیز گل به­وجود آمد. گیاهچه­ها جهت سازگاری به بستری از پیت و پرلیت به نسبت 1 به 1 منتقل شدند و 98 درصد از گیاهچه­ها سالم ماندند.