به‌منظور تعیین مناسب‌ترین غلظت علف­کش­های پرتیلاکلر و سان­رایس­پلاس در کنترل علف­های هرز و عملکرد بهینه برنج رقم هاشمی(Oryza sativa L.)، آزمایشی به­صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی در چهار تکرار در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه گیلان در سال زراعی 1391 انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل تیمار کنترل با سطوح کمتر از، بیشتر از و مقدار توصیه شده پرتیلاکلر (5/0، 75/0 و 1 کیلوگرم ماده مؤثره در هکتار) و سان­رایس­پلاس (45/0، 9/0 و 35/1 کیلوگرم ماده مؤثره در هکتار) با دو شاهد (دوبار وجین و عدم وجین) و عامل کود شامل کاربرد (90 کیلوگرم در هکتار) و عدم کاربرد نیتروژن بودند. علف­های هرز غالب مزرعه، سوروف (Echinochloa crus-galli L.) و اویارسلام (Cyperus rotandus L.) بودند. بالاترین تعداد پنجه بارور، تعداد دانه در خوشه و عملکرد دانه در غلظت­های توصیه شده پرتیلاکلر و سان­رایس­پلاس و غلظت بیشتر از میزان توصیه­ شده سان­رایس­پلاس به‌علت کارایی مناسب آنها در کنترل علف­های هرز (بیش از 70%) با کاربرد کود نیتروژن مشاهده شد. کمترین تعداد دانه در خوشه، تعداد پنجه و عملکرد دانه در تیمار شاهد بدون وجین دیده شد که تفاوت معنی­داری بین کاربرد و عدم کاربرد کود نیتروژن وجود نداشت. به­طورکلی، کود نیتروژن در تیمارهایی که علف­کش­ها، علف­های هرز را به­خوبی کنترل کرده بودند، اثر مثبتی روی عملکرد و اجزای عملکرد برنج استعمال داشت و در تیمارهای عدم وجین، مصرف کود نیتروژن توسط علف هرز سبب افت تأثیر نیتروژن بر عملکرد دانه برنج شد.