دوره 1، شماره 2 - ( دو فصلنامه 1376 )                   جلد 1 شماره 2 صفحات 39-31 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (14140 مشاهده)
در این بررسی اثر شش محیط کشت مختلف (ماسه بادی، پرلایت، ورمیکولایت، ماسه بادی + پرلایت، ماسه بادی + ورمیکولایت و ورمیکولایت + پرلایت) بر ریشه‌زائی هفت رقم انگور به نامهای ریش بابا، حسینی، داش قره، قزل ازوم، تبرزه، بیدانه سفید و صاحبی مورد مطالعه قرار گرفت. ریشه‌زائی قلمه‌های تک جوانه‌ای که از گره‌های پنجم شاخه‌های یکساله این ارقام تهیه شده بود، بررسی گردید. نتیجه محاسبات آماری نشان داد که ریشه‌زائی قلمه‌های ارقام مختلف،‌ محیطهای مختلف کشت و اثر متقابل رقم در محیط کشت از لحاظ درصد ریشه‌زائی، طول ریشه، وزن تر ریشه‌ها و نسبت وزن خشک به وزن تر ریشه دارای تفاوت معنی‌دار بودند. بین ارقام مورد آزمایش، حداکثر ریشه‌زائی، از لحاظ درصد ریشه‌های تشکیل شده، طول ریشه، وزن تر ریشه‌ها و نسبت وزن خشک به وزن تر ریشه در رقم حسینی و حداقل ریشه‌زائی در رقم تبرزه مشاهده گردید. در محیط کشتهای ورمیکولایت و پرلایت + ورمیکولایت، حداکثر ریشه‌زائی به دست آمد. از لحاظ اثر متقابل رقم در محیط کشت، حداکثر ریشه‌زائی در ارقام حسینی، داش قره و قزل ازوم در محیط کشت ورمیکولایت و حداکثر ریشه‌زائی در ارقام ریش بابا، تبرزه، بیدانه سفید و صاحبی در محیط کشت پرلایت + ورمیکولایت مشاهده گردید.
واژه‌های کلیدی: انگور، قلمه، ریشه دهی، محیط کشت
متن کامل [PDF 426 kb]   (1666 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.