دوره 1، شماره 1 - ( پاييز 1390 )                   جلد 1 شماره 1 صفحات 80-67 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


، yadavi53@yahoo.com
چکیده:   (24471 مشاهده)
به منظور بررسی تأثیر محلول‌پاشی فسفر و قطع آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه در گندم زمستانه رقم الوند، آ‌زمایشی به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 88-1387 در مزرعه تحقیقاتی ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی شهرستان بویراحمد واقع در 13 کیلومتری غرب یاسوج اجرا شد. فاکتور اصلی شامل رژیم آبیاری در سه سطح (آبیاری کامل، قطع آبیاری از ابتدای ظهور ساقه تا مرحله ظهور سنبله و قطع آبیاری از مرحله ظهور سنبله تا انتهای دوره رشد گیاه) و فاکتور فرعی شامل پنج سطح کود فسفر به مقدار صفر، 3، 6، 9 و 12 کیلوگرم در هکتار KH2PO4 از طریق محلول‌پاشی برگی بود. نتایج نشان داد که اثر رژیم‌های مختلف آبیاری و محلول‌پاشی فسفر بر کلیه صفات و برهمکنش رژیم آبیاری و محلول‌پاشی فسفر برای صفات ارتفاع بوته، تعداد دانه در سنبله، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک معنی‌دار بود. تیمار رژیم آبیاری کامل و محلول‌پاشی 6 کیلوگرم در هکتار فسفر دارای بیشترین عملکرد دانه و بیولوژیک (به ترتیب 6000 و 14170 کیلوگرم در هکتار) بود و تیمار قطع آبیاری از ابتدای ظهور ساقه تا مرحله ظهور سنبله و سطح صفر محلول‌پاشی فسفر کمترین عملکرد دانه و بیولوژیک (به ترتیب 2920 و 8219 کیلوگرم در هکتار) را تولید کردند. محلول‌پاشی فسفر تنها در تیمارهای تحت تنش خشکی اثر معنی‌دار بر صفات مورد ارزیابی ایجاد کرد و در تیمار رژیم آبیاری کامل اثر محلول‌پاشی فسفر معنی‌دار نشد. به‌طور کلی، محلول‌پاشی فسفر تا سطح 9 ‌کیلوگرم در هکتار تا حدود زیادی باعث جبران خسارت ناشی از تنش خشکی در گندم شد.
واژه‌های کلیدی: تنش خشکی، عملکرد دانه، فسفر، پروتئین، گندم
متن کامل [PDF 209 kb]   (2533 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.