دوره 2، شماره 5 - ( پاییز 1391 )                   جلد 2 شماره 5 صفحات 12-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


دانشگاه صنعتی اصفهان ، n_poursakhy@yahoo.com
چکیده:   (6551 مشاهده)
این آزمایش به منظور ارزیابی تأثیر فاصله ردیـف کاشت و فاصله بـوته در روی ردیف کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد آفتابگردان، هیبرید های‌سان-36، در بهار 1385 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه صنعتی اصفهان با آرایش کرت‌های یکبار خرد شده در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. فاصله ردیـف کاشت (60 و 75 سانتی‌متـر) به عنـوان فاکتور اصلی و فاصله بـوته در روی ردیف کاشت (12، 14، 16 و 18 سانتی‌متر) به عنوان فاکتور فرعی منظور گردیدند. نتایج نشان داد که با افزایش فاصله ردیـف کاشت، تعداد دانه در طبق و وزن هـزار دانه افزایش یـافت، ولی این افزایش معنی‌دار نبود. عملکرد دانه هر بوته با افزایش فاصله ردیـف کاشت به‌طور معنی‌داری افزایش یافت. با افزایش فاصله ردیف کاشت، عملکرد دانه در واحد سطح کاهش یافت که این کاهش معنی-دار بود. درصد روغن نیز با افزایش فاصله ردیف کاشت افزایش پیدا کرد. عملکرد روغن در واحد سطح نیز با افزایش فاصله ردیف کاشت کاهش یافت. تعداد دانه در طبق، وزن هـزار دانه و عملکـرد دانـه هر بوتـه با کـاهش فـاصله بوتـه از 18 به 12 سانتی‌متر به‌طور معنی‌داری کـاهش یـافت. درصد روغـن نیز با کاهش فاصله بوته از 18 به 12 سانتی‌متر کاهش یافت. با کاهش فـاصله بوته از 18 به 12 سانتی‌متر، عملکرد دانه در واحد سطح به‌طور معنی‌داری کاهش یافت. عملکرد روغن در واحد سطح نیز با کاهش فـاصله بوته از 18 به 12 سانتی‌متر کاهش یـافت. براساس نتایج این مطالعه، ترکیب فـاصله ردیف کاشت 60 سانتی‌متر و فاصله بوته در روی ردیف کاشت 14 سانتی‌متر (تراکم 9/11 بوته در مترمربع) ممکن است برای دستیابی به حداکثر عملکرد آفتابگردان، هیبرید های‌سان-36 (5047 کیلوگرم در هکتار) در شرایط مشابه با مطالعه حاضر مناسب باشد.
متن کامل [PDF 196 kb]   (1870 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.