دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا همدان. ، j.hamzei@basu.ac.ir
چکیده: (4595 مشاهده)
کاهش مصرف علفکشها یکی از اهداف کشاورزی مدرن است. کشت مخلوط یکی از راههای کاهش رشد و پتانسیل تولیدی علف-های هرز و حفظ باروری سیستمهای کشاورزی است. هدف این پژوهش، بررسی اثر کشت مخلوط افزایشی لوبیا و ذرت بر مهار علف-هایهرز، عملکرد و کارایی استفاده از زمین بود. آزمایش در سال زراعی 1389 و در ایستگاه تحقیقاتی دانشگاه بوعلی سینا اجرا شد. طرح آزمایشی مورد استفاده بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار و پنج تیمار بود. MWI: تداخل تمام فصل علفهای هرز با ذرت، MWF: عاری از علفهای هرز در تمام فصل رشد و کشتهای مخلوط افزایشی MP6: 6 بوته لوبیا با کشت خالص ذرت، MP12: 12 بوته لوبیا با کشت خالص ذرت و MP18: 18 بوته لوبیا با کشت خالص ذرت، تیمارهای آزمایشی بودند. اثر تیمارهای آزمایشی بر عملکرد دانه ذرت و عملکرد کل در سطح احتمال 1% معنیدار شد. بیشترین عملکرد دانه ذرت (803 گرم در متر مربع) در تیمار MWF مشاهده شد، ولی بالاترین عملکرد کل سیستم (813 گرم در متر مربع) در تیمار MP18 بهدست آمد که با تیمار MWF در یک سطح آماری قرار گرفت. همچنین، اثر تیمارهای آزمایشی بر صفات طول بلال، تعداد دانه در بلال و تراکم و زیست توده علفهایهرز معنیدار شد. بهطوریکه، با افزایش تراکم لوبیا در مزرعه ذرت، طول بلال و تعداد دانه در بلال افزایش ولی تراکم و زیست توده علفهایهرز کاهش یافت. تیمار MP18 کمترین تراکم و زیست توده علفهای هرز و بیشترین میزان نسبت برابری زمین (05/1) را داشت. بنابراین، تنها با افزودن 18 بوته لوبیا در متر مربع به مزرعه ذرت و بدون کنترل علفهایهرز، ضمن دستیابی به عملکرد اقتصادی بیشتر، کارایی استفاده از زمین نیز افزایش مییابد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى