کارآیی برنامه‌های به‌نژادی و تلاقی‌های هدفمند، وابسته به انتخاب والدین و آگاهی به‌نژادگر از نحوه انتقال و وراثت‌پذیری صفات به‌نژادی مورد نظر می‌باشد. در تحقیق حاضر میزان وراثت‌پذیری 65 صفت مربوط به قسمت‌های مختلف رویشی، زایشی، خشک میوه و مغز در 12 جمعیت (320 نتاج) حاصل از تلاقی‌های کنترل شده 13 ژنوتیپ و رقم داخلی و خارجی بادام مورد ارزیابی قرارگرفت. نتایج به‌دست آمده از ارزیابی والدین جمعیت‌های مورد مطالعه نشان داد که رقم ’شاهرود 12‘ دیر گل ترین رقم و ژنوتیپ‌های ’5/15‘و’ ‘A زود گل تر از بقیه والدین بودند. از بین 12 جمعیت مورد بررسی(320 نتاج)، در کل 46 نتاج برتر از لحاظ وراثت‌پذیری صفات ارزیابی شده با تأکید بر زمان گلدهی انتخاب شد. وراثت‌پذیری برخی صفات مهم مثل زمان گلدهی، زمان برگ دهی و عادت باردهی به‌ترتیب 70/0، 80/0 و 75/0 به‌دست آمد. هم‌چنین برازش خط رگرسیون این صفات در سطح احتمال 1% معنی‌دار بود. وراثت‌پذیری برخی صفات خشک میوه مثل وزن خشک میوه، طول خشک میوه، عرض خشک میوه، نرمی و سختی خشک میوه، ضخامت پوست سخت به‌ترتیب 77/0، 60/0، 69/0، 73/0 و 60/0 به‌دست آمد که برازش خط رگرسیون این صفات نیز در سطح احتمال 1% معنی‌دار بود. وراثت‌پذیری صفات مربوط به مغز بادام مثل طول مغز، عرض مغز، وزن مغز، شکل مغز، درصد دوقلویی مغز و چروکیدگی مغز به‌ترتیب 75/0، 79/0، 76/0، 96/0، 55/0 و 54/0 تخمین زده شد.

واژه‌های کلیدی: بادام، وراثت‌پذیری، به‌نژادی، صفات مورفولوژیک، خشک میوه، مغز

متن کامل [PDF 146 kb]   (1345 دریافت)