دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه ، p_tousi@hotmail.com
چکیده: (4934 مشاهده)
به منظور بررسی اثر محرکهای رشد ارگانیک و زمان برداشت سویای رقم ویلیامز، بر شاخص برداشت روغن و عملکرد پروتئین، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 15 تیمار و 3 تکرار در سال 1391- 1390 در مؤسسه تحقیقات برنج کشور (رشت) اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل کادوستیم (به نسبت 5/0 در هزار)، آمینول فورته (به نسبت 2 در هزار)، کود آلی (گاوی، به میزان 10 تن در هکتار)، آب مغناطیسی (20 لیتر در متر مربع) به همراه تیمار شاهد (بدون محلولپاشی) و سه زمان برداشت: 1- برداشت اول هنگامی که دانههای غلاف در ساقه اصلی 25-20 درصد رطوبت داشتند 2- برداشت دوم رسیدگی کامل غلافها (زرد شدن بیش از 95 درصد غلاف) و دانههای غلاف در ساقه اصلی 15-14 درصد رطوبت داشتند 3- برداشت سوم هنگامی که دانههای غلاف در ساقه اصلی کمتر از 14 درصد رطوبت داشتند، منظور شدند. نتایج نشان داد که بین تیمارهای محلول-پاشی و زمانهای برداشت تفاوت معنیداری از نظر شاخص برداشت روغن و عملکرد پروتئین وجود داشت. محلولپاشی با کادوستیم بیشترین شاخص برداشت روغن (7/8 درصد) و عملکرد بیولوژیکی (5933 کیلوگرم در هکتار) را داشت. مقایسه میانگین اثر متقابل نشان داد که محلولپاشی کادوستیم در زمان برداشت دوم بیشترین عملکرد دانه (2853 کیلوگرم در هکتار)، عملکرد روغن (664 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد پروتئین (1019 کیلوگرم در هکتار) را دارا بود. براساس نتایج این آزمایش به نظر میرسد که محلولپاشی کادوستیم و کود دامی و زمان برداشت دوم باعث کمک به افزایش محصول و گامی در راستای کاهش آلودگیهای محیطی و کشاورزی پایدار است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى