به منظور مطالعه پاسخ عملکرد و اجزای عملکرد پنج رقم جو به کاربرد غلظت‌های متفاوت سایکوسل به صورت محلول‌پاشی، پژوهشی مزرعه‌ای در دو سال زراعی 91-1390 و 92-1391 در دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز اجرا شد. این پژوهش به صورت آزمایش کرت‌های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل غلظت سایکوسل در سه سطح صفر (آب به عنوان شاهد)، 2 و 4 گرم ماده مؤثره در لیتر به عنوان عامل اصلی و پنج رقم جو ویکتوریا، ریحان، جنوب، گرگان و والفجر به عنوان عامل فرعی بود. محلول پاشی سایکوسل در اواسط مرحله پنجه زنی (ZGS=2) با استفاده از یک دستگاه محلول پاش دقیق عمال شد. نتایج نشان داد که بوته‌های محلول‌پاشی شده با سایکوسل دارای طول سنبله، وزن هزار دانه، تعداد دانه در سنبله، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه و شاخص برداشت بیشتری بودند. سایکوسل با غلظت 4 گرم در لیتر تأثیر بیشتری بر رشد و عملکرد ارقام جو داشت. تفاوت قابل توجهی در پاسخ ارقام به کاربرد سایکوسل وجود داشت، به طوری که ارقام ریحان و گرگان به ترتیب دارای بیشترین و کمترین پاسخ به محلول‌پاشی سایکوسل بودند. با توجه به نتایج این پژوهش دو ساله مزرعه‌ای می‌توان رقم ریحان را با کاربرد سایکوسل در غلظت 4 گرم در لیتر برای مناطق اقلیمی مشابه با این پژوهش توصیه کرد.

واژه‌های کلیدی: جو، شاخص برداشت، کندکننده ‌رشد، وزن هزار دانه

متن کامل [PDF 606 kb]   (1566 دریافت)