با توجه به اهمیت اقتصادی که طول عمر گل‌های شاخه بریده دارد، در این آزمایش اثرات نانوذرات نقره، تیوسولفات نقره، هیدروکسی کوئینولین و یک ماده طبیعی شامل تیمول بر عمر پس از برداشت و تعداد باکتری‌های ساقه گل رز رقم ’دلس ویتا (Dolce vita’‘)‘ مورد بررسی قرار گرفت. گل‌های شاخه بریده به آزمایشگاهی با دمای1 ± 22 درجه سانتی‌گراد و رطوبت نسبی 5± 60 درصد انتقال یافتند. گل‌های شاخه بریده به‌صورت تیمار کوتاه مدت با محلول‌های نانوذرات نقره (Silver nanoparticle (SNP)) با غلظت‌های (5/2، 5 و 10 میلی‌گرم در لیتر)، تیوسولفات نقره (Silver Thiosulfate (STS)) (5/0، 1 و 2 میلی‌مولار)، 8- هیدروکسی کوئینولین سولفات (Hydroxy quinoline sulfate (HQS)) (50، 100و 200 میلی‌گرم در لیتر) و اسانس تیمول (Thymol) (50 ،100 و200 میلی‌گرم در لیتر) حاوی 5 درصد ساکارز تیمار شدند. آزمایش به‌صورت طرح کاملاً تصادفی با 8 تکرار، هر تکرار شامل یک گل انجام شد. با توجه به نتایج، تمامی تیمارها بر طول عمر گل‌ها و کاهش تعداد باکتری‌های ساقه اثر مثبتی داشتند به‌طوری‌که هیچ باکتری در تیمارهای نانوذرات نقره با غلظت‌های 5 و10 میلی‌گرم در لیتر یافت نشد. بیشترین میانگین طول عمر (19 روز) در تیمار 5 و 10 میلی‌گرم در لیتر نانوذرات نقره به‌دست آمد. با در نظر گرفتن نتایج و جنبه‌های اقتصادی و کاربردی مواد مورد آزمایش، تیمار نانوذرات نقره را می‌توان در جهت افزایش عمر گلجای رز رقم’ دلس ویتا‘مورد استفاده قرار داد.

واژه‌های کلیدی: نانوذرات نقره، تیوسولفات نقره، هیدروکسی کوئینولین سولفات، اسانس تیمول، عمرگلجای

متن کامل [PDF 58 kb]   (1226 دریافت)