به‌منظور بررسی تأثیر سه روش تهیه بستر نشاء و سه رقم برنج بر عملکرد، اجزاء عملکرد و مقدار آب مصرفی در هر هکتار، پژوهشی در سال 1386 در دو منطقه شامل ایستگاه شهید فزوه (مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان) و زرین شهر، به‌صورت آزمایش کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. در این طرح سه روش تهیه بستر (روش سنتی، استفاده از غلتک و استفاده از روتیواتور) فاکتور اصلی و سه ژنوتیپ برنج (سازندگی، زاینده‌رود و لاین 2) فاکتور فرعی را تشکیل دادند. صفاتی که در این پژوهش اندازه‌گیری شدند عبارت بودند از: تعداد پنجه بارور، ارتفاع بوته، طول خوشه، عملکرد دانه، اجزای عملکرد و درصد پوکی دانه. در منطقه زرین شهر کاربرد روتیواتور در تمام ارقام استفاده شده نسبت به سایر ادوات (غلتک و روش سنتی) عملکرد بالاتری داشت. بالاترین مقدار عملکرد (8700 کیلوگرم در هکتار) با کاربرد روتیواتور و استفاده از لاین 2 در منطقه زرین شهر به‌دست آمد. درصد ورس ساقه در منطقه زرین شهر، در روش استفاده از غلتک در بین ارقام مختلف، دامنه‌ای از 15 تا 25 درصد داشت درحالی‌که این دامنه برای ارقام مختلف در دو روش تهیه بستر سنتی و استفاده از روتیواتور از 35 تا 45 درصد متغیر بود. نتایج این پژوهش نشان داد اگرچه هر دو روش استفاده از روتیواتور و غلتک نسبت به روش سنتی تهیه بستر عملکردهای بالاتری داشتند اما روش استفاده از غلتک شهر به‌ترتیب با کاهش (31 و 24) و (32 و 33) درصدی آب مصرف شده در دو منطقه فزوه و زرین شهر نقش مؤثرتری در کاهش آب مصرفی در هر هکتار داشت. با توجه به میزان آب مصرفی، به‌ترتیب استفاده از غلتک و روتیواتور برای تهیه بستر نسبت به روش سنتی برتری دارند.

واژه‌های کلیدی: پنجه زنی، شله زنی، ورس

متن کامل [PDF 6653 kb]   (2326 دریافت)