پردیس کشاورزی و منابع طبیعی کرج، دانشگاه تهران ، shmohebbi@ut.ac.ir
چکیده: (3895 مشاهده)
در این پژوهش تأثیر بستهبندی با دو نوع پوشش پلیمری (پلیاتیلن با دانسیته کم و پلیپروپیلن) و سه ترکیب گازی (هوا، 5% O2 + 20% CO2 و 60% O2 + 20% CO2) بر خصوصیات کمی و کیفی و عمر انباری میوههای زغالاخته مورد بررسی قرار گرفت. همچنین تعدادی میوه در ظروف بدون درپوش بهعنوان شاهد در نظر گرفته شد. میوهها بعد از تیمار در سردخانه در دمای ˚C 1 با رطوبت نسبی 95 - 90 درصد بهمدت 35 روز نگهداری شدند. نمونهها در روز قبل از انباری و در طول دوره نگهداری با فاصله 7 روز از سردخانه خارج شده و بهمنظور ایجاد حالت مشابه در خرده فروشیها بهمدت 24 ساعت در دمای اتاق قرار گرفته و سپس از نظر فاکتورهای مختلف کیفی و کمی نظیر کاهش وزن، رنگ سطحی، آنتوسیانین، کیفیت ظاهری، پوسیدگی، pH، اسیدیته قابل تیتراسیون، مواد جامد محلول کل و ویتامین ث مورد اندازهگیری قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تیمار ترکیب گازی 60% O2 + 20% CO2 در پوشش پلیاتیلن و هوا در پوشش پلیپروپیلن تأثیر معنیداری در حفظ pH، اسیدیته قابل تیتراسیون، مواد جامد محلول کل نسبت به میوههای شاهد داشتند. همچنین میوههای بستهبندی شده با پوشش پلیاتیلن در ترکیب گازی 60% O2 + 20% CO2 بهترین اثر را در حفظ مقدار ویتامین ث و شاخص آنتوسیانین نشان داد. در مجموع استفاده از تکنولوژی بستهبندی در اتمسفر تعدیل یافته صرفنظر از نوع ترکیب گازی تأثیر معنیداری در حفظ خصوصیات کمی و کیفی زغالاخته نسبت به میوههای فاقد بستهبندی داشته است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى