سرمازدگی زمستانه از مهم‌ترین عوامل خسارت‌زا در درختان میوه به‌ویژه هسته‌داران است. مقاومت نسبی20 رقم/ ژنوتیپ بومی و وارداتی گیلاس به سرمازدگی زمستانه در شرایط برودت مصنوعی و ارتباط شدت سرمازدگی با درصد نشت یونی و برخی خصوصیات کمّی و کیفی شامل قطر شاخه و تنه، شدت رنگیزه آنتوسیانین نوک شاخه و تعداد عدسک در سال 1390 مورد بررسی قرار گرفت. در بهمن‌ماه شاخه‌های خواب دو ساله تحت تیمار سرمایی مصنوعی از 4 تا 24- درجه سلسیوس و معکوس آن قرار گرفتند و شدت سرمازدگی بر اساس درصد تغییر رنگ از سبز به قهوه‌ای بررسی شد. نتایج، شدت سرمازدگی در شاخه و جوانه ارقام/ ژنوتیپ‌های مختلف را به‌صورت متفاوتی نشان داد. شدت آسیب جوانه بیشتر از شاخه بود و این دو با هم همبستگی مثبت معنی‌دار داشتند. در هر دو اندام، ژنوتیپ‌های آلبالوگیلاس دانشکده مقاوم‌ترین و مشکین‌شهر حساس‌ترین رده‌بندی شدند. با توجه به کمینه برودت مورد آزمون، ارقام/ ژنوتیپ‌ها در سه گروه بسیارحساس (10 درصد)، نسبتاً حساس (15 درصد) و نسبتاً مقاوم (75 درصد) گروه‌بندی شدند. نتایج این پژوهش نشان داد اولاً، بیشتر ارقام/ ژنوتیپ‌های گیلاس مورد مطالعه به سرمای زمستان نسبتاً متحمل بودند و بین شدت خسارت و قطر شاخه همبستگی دیده شد که نشان می‌دهد نهال حساسیت بالاتری دارد، با توجه به ضعیف بودن ارتباط شدت خسارت با تعداد عدسک/ شدت رنگیزه آنتوسیانین، این صفات معیار مناسبی برای به‌گزینی مقاومت به سرمازدگی زمستانه نیستند.