دانشگاه شهرکرد ، k_rabiei@yahoo.com
چکیده: (3831 مشاهده)
بررسی پایداری و سازگاری یک ژنوتیپ در شرایط محیطی متفاوت جهت معرفی آن برای کاشت در شرایط شناخته شده مفید بوده و جزء نیازهای اصلی برنامههای اصلاح نباتات میباشد. با توجه به تنوع شرایط آب و هوایی مناطق مختلف کشور مطالعه و شناخت برهمکنش ژنوتیپ × محیط دارای اهمیت زیادی است. در این تحقیق عملکرد 10 ژنوتیپ یولاف در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار و در 6 شرایط زراعی مختلف در 2 سال مورد بررسی قرار گرفت. بهمنظور تفسیر بهتر برهمکنش ژنوتیپ × محیط، از روش AMMI استفاده شد. نتایج تجزیه واریانس مرکب برای عملکرد دانه تفاوتهای معنیداری بین ژنوتیپها نشان داد. با استفاده از روش AMMI مشخص شد که آثار ژنوتیپ، محیط و برهمکنش ژنوتیپ × محیط بسیار معنیدار هستند و 4 مؤلفه اول در مجموع بیش از 77 درصد از مجموع مربعات برهمکنش ها را توجیه نمودند. براساس بای پلات حاصل از اولین مؤلفهی اصلی و میانگین در روش AMMI ، ژنوتیپﻫﺎی ریگودون، پیسلی و سوئیکس پایدارترین واکنش را نشان دادند و کمترین IPC1 متعلق به ژنوتیپ سوئیکس بود درحالیکه ژنوتیپ پیسر ناپایدارترین تلقی گردید.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى