خشکی یکی از مهم‌ترین عوامل محدود کننده رشد و نمو گیاهان محسوب می‌شود. تنظیم کننده ترینگزاپک اتیل ممکن است از طریق کاهش رشد ساقه و تنظیم اسمزی موجب بهبود مقاومت به تنش خشکی گردد. هدف از این آزمایش بررسی تأثیر ترینگزاپک اتیل بر برخی صفات ظاهری و فیزیولوژیکی چمن فستوکای پابلند رقم ربل در شرایط قطع آبیاری ‌بود. بدین منظور آزمایشی به‌صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در سال 1391 - 1390 در گلخانه­های تحقیقاتی دانشگاه صنعتی اصفهان به اجرا درآمد. تیمارها شامل سه سطح تنظیم کننده ترینگزاپک اتیل (صفر، 250 و 500 گرم در هکتار) و دو سطح تنش خشکی (آبیاری و قطع آبیاری) بودند. فاکتور­های رنگ برگ، عرض برگ، ارتفاع برگ، مقدار آب نسبی، نشت الکترولیت، پرولین، وزن تر و خشک اندام هوایی، عمق نفوذ و عمق مؤثر تراکم ریشه مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد مصرف ترینگزاپک اتیل و خشکی موجب کاهش شدید ارتفاع، وزن تر و خشک اندام هوایی شد. غلظت‌های 250 و 500 گرم در هکتار ترینگزاپک ‌اتیل ارتفاع بوته را به‌ترتیب 48/19 و 24/22 درصد کاهش داد. ترینگزاپک اتیل برخلاف تنش خشکی رنگ فستوکا را در سطوح 250 و 500 گرم در هکتار به‌ترتیب 62/11و 08/13 درصد افزایش داد. هم‌چنین ترینگزاپک اتیل محتوای آب نسبی را افزایش و نشت الکترولیت را کاهش داد ولی اثر معنی‌دار بر میزان پرولین نداشت. تنش خشکی به‌صورت معنی‌داری محتوای آب نسبی را کاهش و پرولین و نشت الکترولیت را افزایش داد. استفاده از ترینگزاپک اتیل تأثیر معنی‌داری بر خصوصیات ریشه نشان نداد ولی عمق نفود و عمق مؤثر تراکم در شرایط تنش افزایش یافت. سطوح 250 و 500 گرم در هکتار ترینگزاپک اتیل تنها در صفت محتوی آب نسبی از خود اختلاف معنی‌دار نشان دادند و در سایر صفات اختلاف معنی‌دار نبود. در پایان مشخص شد فستوکای پابلند رقم ربل، چمنی مقاوم به خشکی بوده و ترینگزاپک اتیل می‌تواند مقاومتش به تنش خشکی را افزایش دهد.