تماس میوه با اتیلن یکی از دلایل مهم افزایش سرعت پیری و ضایعات پس از برداشت میوه‌ می‌باشد. بنابراین مواد ضد اتیلنی می‌توانند عمر پس از برداشت میوه توت‌فرنگی را افزایش دهند. لذا تأثیر کاربرد غلظت‌های صفر (شاهد)، 5/0، 75/0 و 1 میکرولیتر بر لیتر 1- متیل سیکلوپروپان (1- ام‌سی‌پی) و هم‌چنین پوترسین با غلظت‌های صفر (شاهد)، 5/0، 1 و 5/1 میلی‌مولار بر عمر انبارمانی میوه توت‌فرنگی رقم سلوا در دمای 1 درجه سانتی‌گراد به‌مدت بیست و یک روز بررسی شده است. این پژوهش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی انجام شد. نتایج نشان داد که بالاترین درصد بازار پسندی، سفتی بافت میوه، اسید‌های آلی قابل تیتراسیون، مواد جامد محلول و ویتامین‌ ث و کمترین مقادیر صفات پوسیدگی ظاهری، pH و شاخص مزه (TSS/TA) در تیمار 75/0 و 1 میکرولیتر بر لیتر 1- ام‌‌سی‌پی و نیز 1 و 5/1 پوترسین دیده شد. نتایج نشان دهنده تأثیر مثبت تیمارها بر عمر انبارمانی میوه توت‌فرنگی بود. نتایج این پژوهش نشان داد که استفاده از 1- ام‌سی‌پی و پوترسین می‌تواند به‌عنوان راهبرد مؤثری در تکنولوژی پس از برداشت میوه توت‌فرنگی رقم سلوا معرفی شود.