مجله تولید و فرآوری محصولات زراعی و باغی

میوه توت­ فرنگی به دلیل رطوبت و فعالیت متابولیکی بالا، ماندگاری پس از برداشت کوتاهی دارد. به منظور افزایش کیفیت و عمر انباری میوه­ توت­فرنگی، اثر غلظت­های مختلف اسانس پوست لیمو و پرتقال به همراه پوشش پکتین در دمای 20 درجه سانتی­گراد (عمر قفسه­ای) به مدت 6 روز و دمای 5 درجه سانتی­گراد (زمان انبارمانی) به مدت 12 روز مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش با شش تیمار شامل تیمار شاهد (آب مقطر)، پکتین یک درصد، پکتین با اسانس پوست پرتقال و پوست لیمو هر کدام با دو غلظت نیم و یک درصد، در سه تکرار بر پایه طرح کاملاً تصادفی انجام شد. کیفیت میوه به وسیله بازارپسندی، درصد کاهش وزن،  میزان آنتوسیانین، میزان ویتامین C، پروتئین و کلروفیل کاسبرگ هر سه روز یکبار اندازه­گیری شد. بر اساس نتایج، تیمار پوشش پکتین به همراه اسانس مرکبات منجر به تأخیر در تخریب پروتئین، میزان آنتوسیانین، میزان ویتامینC و کلروفیل کاسبرگ گردید. نتایج نشان داد که پوشش غنی شده پکتین به همراه اسانس لیمو اثر معنی­داری روی حفظ کیفیت ظاهری میوه در طی دوره انبارمانی و تأخیر در کاهش وزن میوه نسبت به سایر تیمارها دارد. به علاوه بیشترین میزان ویتامین C و آنتوسیانین برای تیمار پوششی مذکور در دمای 5 درجه سانتی­گراد به مدت 12 روز به دست آمد.­­ همه تیمارهای پوششی به طور معنی­داری در هر دو دمای 5 و 20 درجه سانتی­گراد نسبت به تیمار شاهد باعث تاخیر در کاهش وزن شدند. نتایج نشان داد که اضافه کردن غلظت­های بالاتر از اسانس پرتقال (یک درصد) به پوشش پکتینی نتوانست کیفیت میوه را بهبود ببخشد. به علاوه این امر سبب تسریع پوسیدگی میوه نیز شد. بر اساس نتایج، پوشش پکتین به همراه اسانس لیمو یک درصد تیمار مناسبی جهت حفظ کیفیت عمر قفسه­ای و انبارمانی میوه توت­فرنگی رقم پاروس بود. با این حال، جهت کاهش طعم ناشی از کاربرد اسانس مرکبات روی میوه پژوهش­های بیشتری لازم است.