مجله تولید و فرآوری محصولات زراعی و باغی

خربزه به‌دلیل مصرف داخلی و پتانسیل قابل توجه برای صادرات از اهمیت زیادی در کشاورزی ایران برخوردار می‌باشد. به‌منظور مقایسه ویژگی‌های زراعی هفت جمعیت گزینش‌شده (جلالی، تاشکندی، جاجو، خاقانی، شادگانی، قصری و سوسکی) و سه رقم هیبرید (آناناسی، دورانگو و اکیلا) خربزه، مطالعه‌ای در دو سال زراعی 88 - 1387 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی کبوترآباد اصفهان با استفاده از طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تفاوت عملکرد و اجزای عملکرد جمعیت­های استفاده شده در این آزمایش از نظر آماری معنی‌دار بود. جمعیت گزینش‌شده جلالی و هیبرید دورانگو به‌ترتیب با عملکرد 45810 و 13000 کیلوگرم در هکتار، بیشترین و کمترین مقادیر عملکرد میوه را تولید نمودند. دامنه تغییرات وزن و تعداد میوه در بین ژنوتیپ‌های مختلف به‌ترتیب 900/1 - 850/0 کیلوگرم و 84/1 - 2/1 میوه در هر بوته بود. بالاترین همبستگی مثبت و معنی‌دار (^**96/0) بین وزن میوه‌ها و عملکرد میوه مشاهده شد. از نظر شاخص زودرسی، هیبرید دورانگو با تولید 32 درصد از عملکرد در چین اول، نسبت به سایر ژنوتیپ‌ها برتری معنی‌دار داشت. از نظر کیفی، توده گزینش‌شده تاشکندی و هیبرید اکیلا به‌ترتیب با درصد مواد جامد محلول در میوه 2/12 و 65/5 درصد، بیشترین و کمترین مقادیر را به خود اختصاص دادند. با توجه به نتایج این پژوهش، از نظر صفات کمی و کیفی، توده گزینش‌شده جلالی در رتبه اول و توده‌های گزینش‌شده شادگانی، قصری، سوسکی و جاجو در رتبه دوم، می‌توانند در برنامه‌های به‌نژادی و به‌زراعی مورد توجه قرار گیرند.