مجله تولید و فرآوری محصولات زراعی و باغی

این آزمایش بر روی دو رقم ‌جو (Hordeum vulgare L.) در سال 1391 - 1390 در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه‌ شهرکرد انجام شد. تیمارها شامل ارقام افضل ‌(متحمل ‌به ‌شوری) و لیگنه 527 (حساس ‌به‌ شوری) و پنج سطح شوری شامل صفر (شاهد)، 100، 200، 300 و 400 میلی‌مولار و سه تکرار به‌‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی بود. نتایج نشان داد که تنش شوری صفات فیزیولوژیک مانند محتوای نسبی، کلروفیل a وb، میزان سدیم، پتاسیم، منیزیم، کلسیم، نسبت سدیم به پتاسیم، غلظت پروتئین‌های محلول برگی و در نهایت، اجزای عملکرد را در ارقام جو مورد مطالعه تحت تأثیر قرار داد. در بررسی الگوی الکتروفورزی ارقام مورد بررسی، به‌‌تدریج با افزایش سطح شوری، به‌شدت باندهای پروتئینی افزوده شد،‌ به‌طوری‌که باندهای پروتئینی‌ با وزن مولکولی ‌متفاوت‌ درسطوح مختلف‌ شوری مشاهده ‌گردید. هم‌چنین نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که افزایش میزان پرولین در رقم حساس بیشتر از رقم مقاوم بود. به‌طورکلی می­توان بیان داشت؛ غلظت بیشتر یون پتاسیم و نسبت کمتر سدیم به پتاسیم در اندام هوایی و میزان کمتر پرولین محلول برگی می‌تواند به‌‌عنوان معیاری در انتخاب ارقام متحمل گیاه جو جهت کشت در شرایط تنش شوری مورد توجه قرار گیرد. هم‌چنین شنا‌سائی و جداسازی ژ‌ن‌های مسئول پروتئین‌های مقاوم به شوری در گیاهانی مانند جو و انتقال آنها به ژنوتیپ‌های گیاهان زراعی‌ حساس، می‌تواند راهبردی جهت تولید ارقام مقاوم به شوری و کاربرد آنها در برنامه‌های اصلاحی باشد.