محبوبی) کرت‌های اصلی و سه عمق گوده کاشت (15، 20 و 25 سانتی‌متر) کرت‌های فرعی را تشکیل می‌دادند. نتایج پژوهش نشان داد عملکرد هر سه رقم مورد مطالعه در سال 1387 به‌دلیل شرایط مطلوب‌تر بارندگی، نسبت به سال 1388 بالاتر بود. رقم محبوبی با داشتن 22440 و 18680 کیلوگرم عملکرد در هکتار به‌ترتیب در سال‌های 1387 و 1388 بالاترین مقدار عملکرد را نسبت به دو رقم دیگر تولید نمود. بالاترین مقدار مواد جامد محلول در میوه (درجه بریکس 80/8) مربوط به رقم چارلستون گری بود. دو رقم چارلستون گری و محبوبی به‌ترتیب با تولید 254 و 256 کیلوگرم بذر در هکتار در سال 1387 و 220 و 223 کیلوگرم بذر در سال 1388 بالاترین مقادیر عملکرد بذر را داشتند. <span style="line-height: 80%; font-family: " b="" lotus";="" font-size:="" 11pt;="" mso-ascii-font-family:="" "times="" new="" roman";="" mso-hansi-font-family:="" roman";"="" lang="FA">انتخاب عمق گوده 25 سانتی‌متری با عملکرد 24890 و 20900 کیلوگرم میوه در هکتار میوه و 253 و 237 کیلوگرم بذر در هکتار به‌ترتیب در سال‌های 1387 و 1388 بهترین عمق گوده برای کشت تشخیص داده شد. به‌طور خلاصه نتایج این پژوهش نشان داد با استفاده از رقم محبوبی و عمق گوده کشت 25 سانتی‌متری می‌توان در شرایط دیم عملکرد میوه و بذر مناسبی به‌دست آورد.