تنش خشکی مهم‌ترین عاملی است که در بیشتر مراحل رشد گیاهان زراعی در مناطق خشک و نیمه‌خشک باعث محدودیت در رشد و دستیابی به عملکرد بالا می‌شود. در یک آزمایش مزرعه‌ای تأثیر تنظیم کننده‌های رشد سالیسیلیک اسید (SA) در سه سطح (0 ، 5/0 و 1 میلی‌مولار) و متیل جاسمونات (MJ) در سه سطح (0، 5 و 10 میکرومولار) بر شاخصه‌های رشد و عملکرد سوخ پیاز خوراکی رقم هیبرید پریماورا در منطقه جیرفت در سال زراعی 1394-1393 تحت شرایط تنش خشکی (آبیاری معمول و کاهش 30 درصد آب آبیاری)، بررسی شد. نتایج نشان داد که تنش خشکی باعث کاهش ولی SA و MJ باعث افزایش کلیه صفات مورد بررسی (به‌جز میزان نشت یونی) شد. اثر متقابل تنش خشکی و MJ و اثر متقابل تنش خشکی و SA بر صفات وزن تر اندام هوایی، میزان کلروفیل a، b، کلروفیل کل، میزان کارتنوئید، طول و قطر سوخ، محتوای نسبی آب برگ و ارتفاع بوته معنی‌دار شد. اثر متقابل سه فاکتور تنش خشکی، MJ و SA نیز بر صفات تعداد برگ، وزن خشک اندام هوایی بوته، نشت یونی و میزان عملکرد نهایی معنی‌دار شد و بیشترین عملکرد نهایی سوخ، برتری 18 درصدی نسبت به شاهد در شرایط عدم تنش از ترکیب تیماری 5/0 میلی‌مولار SA و 10 میکرومولار MJ به‌دست آمد. در شرایط تنش خشکی نیز بیشترین عملکرد نهایی سوخ و افزایش 33 درصدی نسبت به شاهد، از ترکیب تیماری 5/0 میلی‌مولار SA و 10 میکرومولار MJ به‌دست آمد.