دوره 7، شماره 2 - ( تابستان 1396 )                   جلد 7 شماره 2 صفحات 149-133 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Forghani A H, Almodaress A, Ehsanpour A A. Comparative Effects of Gibberellin and Paclobutrazol on Na and K Content, Phenolic Compounds and the Activity of Some Enzymesin its Biosynthesis Pathway in Sweet Sorghum (Sorghum bicolor) under Salt Stress . Journal of Crop Production and Processing 2017; 7 (2) :133-149
URL: http://jcpp.iut.ac.ir/article-1-2586-fa.html
فرقانی امیر حسین، المدرس عباس، احسانپور علی اکبر. مقایسه اثرات جیبرلین و پاکلوبوترازول بر میزان سدیم، پتاسیم، ترکیبات فنلی و فعالیت برخی آنزیم‌های مسیر سنتزی آن در گیاه سورگوم شیرین (Sorghum bicolor) تحت تنش شوری. نشریه تولید و فرآوری محصولات زراعی و باغی. 1396; 7 (2) :133-149

URL: http://jcpp.iut.ac.ir/article-1-2586-fa.html

مقایسه اثرات جیبرلین و پاکلوبوترازول بر میزان سدیم، پتاسیم، ترکیبات فنلی و فعالیت برخی آنزیم‌های مسیر سنتزی آن در گیاه سورگوم شیرین (Sorghum bicolor) تحت تنش شوری
امیر حسین فرقانی ، عباس المدرس ، علی اکبر احسانپور*
دانشگاه اصفهان ، ehsanpou@yahoo.com
چکیده:   (4045 مشاهده)

تنش شوری یکی از مهم‌ترین عوامل محدود کننده رشد و تولید گیاهان در سراسر جهان محسوب می‌شود. امروزه استفاده از تنظیم‌کننده‌های رشد به‌منظور افزایش مقاومت گیاهان به شوری گسترش ‌یافته است. در این مطالعه اثر جیبرلین و پاکلوبوترازول (بازدارنده جیبرلین) در کاهش اثرات شوری بر گیاه سورگوم شیرین ارزیابی شد. بدین‌منظور پس از جوانه‌زنی، گیاهان با محلول غذایی هوگلند در چهار سطح شوری همراه با پاکلوبوترازول (µM17) و جیبرلین (µM17) به‌مدت 12 روز تیمار شدند. نتایج نشان داد که بالاترین سطح تنش شوری بدون تیمار هورمونی، وزن ‌تر و خشک ساقه را به‌ترتیب 44 و 22 درصد کاهش درحالی‌که وزن‌تر (46%) و خشک (16%) ریشه افزایش یافت. گیاهان تیمار شده با µM17جیبرلین و پاکلوبوترازول در شرایط شوری شاخص‌های فوق را به‌ترتیب در ساقه و ریشه بهبود بخشیدند. تیمار پاکلوبوترازول با افزایش غلظت پتاسیم در ریشه و انتقال چشم‌گیر آن به ساقه اثرات منفی شوری را نسبت به گیاهان شاهد کاهش داد، اما جیبرلین میزان انتقال سدیم به ساقه را در mM150 شوری، 39% افزایش داد. پاکلوبوترازول در تنش شوری با افزایش فعالیت آنزیم PAL ترکیبات فنلی را در اندام هوایی افزایش داد، بنابراین جیبرلین و پاکلوبوترازول با انتقال مواد به‌ترتیب به سمت ساقه و ریشه امکان ایجاد مقاومت به شوری را ایجاد نمودند. به‌نظر می‌رسد تیمار پاکلوبوترازول با گسترش رشد ریشه‌ای، ایجاد تعادل یونی بهتر در ریشه و افزایش ترکیبات فنلی نقش مؤثرتری در مقاومت به شوری دارد

واژه‌های کلیدی: تنظیم‌کننده‌های رشد، مقاومت به شوری، تعادل یونی، بازدارنده جیبرلین، PAL، TAL
متن کامل [PDF 3144 kb]   (2327 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به Isfahan University of Technology - مجله تولید و فرآوری محصولات زراعی و باغی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق