دوره 7، شماره 2 - ( تابستان 1396 )                   جلد 7 شماره 2 صفحات 102-89 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


دانشگاه ولی عصر (عج) ، armanazari@vru.ac.ir
چکیده:   (3046 مشاهده)

به­منظور بررسی اثر کاربرد سیدروفور باکتریایی بر کشت دوم ذرت (SC645) در شرایط تنش خشکی، آزمایشی بهصورت طرح اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در تابستان سال 93 در دانشگاه ولی­عصر رفسنجان به اجرا درآمد. زمان نمونه‌برداری بهعنوان عامل اصلی، پنج سطح (در فاصله بین دو آبیاری) و عامل فرعی، شامل فاکتوریل دور آبیاری (دو سطح 75 (شاهد) و120 میلی‌متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس آ) و کاربرد سیدروفور (در دو سطح عدم کاربرد (شاهد) و کاربرد سیدروفور) بود. کاربرد سیدروفور بهصورت دوبار محلول‌پاشی (غلظت 2 در هزار) و مصرف با آب آبیاری (20 کیلوگرم در هکتار) صورت گرفت. تأخیر در آبیاری سبب کاهش و کاربرد سیدروفور سبب افزایش کلروفیل a، b و کارتنوئید شدند. فاصله گرفتن از زمان انجام آبیاری و نیز تأخیر در آبیاری و کاربرد سیدروفور سبب تجمع پرولین، قندهای محلول و ساکارز گردیدند. با فاصله گرفتن از زمان آبیاری، تأخیر در آبیاری و عدم کاربرد سیدروفور، میزان پراکسیداسیون چربی‌های غشائی افزایش یافت. در مجموع روند تغییرات صفات از میزان فراهمی رطوبت خاک تبعیت کامل داشت و با فاصله گرفتن از انجام آبیاری، نوسان‌ها در مقدار صفات بیشتر می‌شد. انجام آبیاری هیچگاه سبب یکسان شدن صفات در دو سطح آبیاری نشد که نشان می‌دهد در کوتاه مدت اثرات تنش خشکی با انجام آبیاری جبران نمی‌شود. سیدروفور باکتریایی سبب تقویت قابلیت تنظیم اسمزی و ظرفیت فتوسنتزی گیاه شده و در کاهش اثرات تنش خشکی مؤثر است

واژه‌های کلیدی: سیدروفور، تنش خشکی، ذرت
متن کامل [PDF 616 kb]   (1298 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.