به‌منظور بررسی اثر کود زیستی آزوسپیریلوم و کود نیتروژنه بر عملکرد و رشد رقم روشن گندم این مطالعه در منطقه جوزان اصفهان به‌صورت فاکتوریل و در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتورهای آزمایشی شامل باکتری آزوسپیریلوم در دو سطح (تلقیح و عدم تلقیح) و کود نیتروژنه در پنج سطح (0، 50، 100، 150 و 200 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص) بود. استفاده از آزوسپیریلوم منجر به افزایش عمکلرد دانه و همچنین افزایش ویژگی‌های زراعی از جمله تعداد سنبله در مترمربع، وزن هزار دانه، درصد پروتئین دانه و قرائت کلروفیل‌متر شد. اثر متقابل دو فاکتور بر عملکرد دانه، تعداد سنبله در مترمربع، وزن هزار دانه و درصد پروتئین دانه در سطح احتمال 5 درصد و ارتفاع بوته و قرائت کلروفیل‌متر در سطح احتمال 1 درصد معنی‌دار شد. مقادیر بالای عملکرد دانه (13/4607 کیلوگرم در هکتار)، درصد پروتئین دانه (71/12 درصد) و قرائت کلروفیل‌متر (33/53) از گیاهان تلقیح‌شده با آزوسپیریلوم و مصرف 50 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به‌دست آمد. در‌صورتی‌‌که، بیشترین تعداد سنبله در مترمربع (42/471) و وزن هزار دانه (4/48 گرم) در شرایط تلقیح و مصرف 100 کیلوگرم نیتروژن در هکتار تولید شد. در مجموع، تلقیح با باکتری آزوسپریلیوم و مصرف 50 کیلوگرم نیتروژن در هکتار برای دست‌یابی به حداکثر عملکرد دانه، کاهش اثرات مخرب زیست‌محیطی و صرفه‌جویی در مصرف کود نیتروژنه مناسب به نظر می‌رسد که توصیه قطعی آن نیازمند ادامه مطالعات است.
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |