به‌منظور بررسی اثر تاریخ کاشت و مصرف کودهای زیستی و شیمیایی بر عملکرد دانه و اجزاء عملکرد بادام‌زمینی آزمایشی به‌‌صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1392در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه بوعلی سینا همدان انجام شد. سه تاریخ کاشت اول خرداد، 10 خرداد و 20 خرداد به‌عنوان کرت اصلی و مصرف کود زیستی و شیمیایی در چهار سطح شامل کود شیمیایی فسفردار کامل و 50 درصد کود شیمیایی نیتروژن­دار + کود زیستی نیتروژن­دار، کود شیمیایی نیتروژن­دار کامل و 50 درصد کود شیمیایی فسفات + کود زیستی فسفردار، 50 درصد کود شیمیایی نیتروژن­دار و فسفردار + کاربرد توأم کودهای زیستی نیتروژن­دار و فسفر­دار و استفاده کامل (صد­در­صد) از کودهای شیمیایی به‌عنوان کرت فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد اثر متقابل تاریخ کاشت و کود بر تعداد غلاف در بوته، طول غلاف، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت در سطح یک درصد و برای وزن هزار دانه در سطح پنج درصد معنی‌دار بود. بیشترین عملکرد دانه در تاریخ کاشت اول با مصرف کود شیمیایی کامل به‌مقدار 1054 کیلوگرم در هکتار و سپس مصرف توأم کودهای زیستی و شیمیایی به‌مقدار 965 کیلوگرم در هکتار به‌دست آمد. با مصرف مجزای کود زیستی نیتروژن‌دار و کود زیستی فسفردار به‌ترتیب 5/47، 96/24 درصد کاهش در عملکرد دانه نسبت به مصرف کامل کود شیمیایی مشاهده شد. بنابراین به‌نظر می‌رسد تاریخ کاشت اول خرداد و مصرف توأم کودهای زیستی نیتروژن­دار و فسفردار به‌همراه 50 درصد کود شیمیایی نیتروژن‌دار و فسفردار برای شرایط همدان احتمالاً مناسب باشد.