دوره 8، شماره 1 - ( بهار 1397 )
جلد 8 شماره 1 صفحات 86-72 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه بیرجند ، homamihossein@gmail.com & hhammami@birjand.ac.ir
چکیده: (2260 مشاهده)
به‌منظور بررسی اثرات دگرآسیبی بخش‌های مختلف گیاه گوش‌بره بر جوانه‌زنی و خصوصیات رشد گیاه‌چه هندوانه دو سری آزمایش مجزا به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار در سال 1393 در آزمایشگاه تحقیقات علف‌های هرز و گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. در این دو آزمایش عامل اندام گوش‌بره در چهار سطح (ریشه، ساقه، برگ و گیاه کامل بدون گل‌آذین) و غلظت‌های عصاره آبی در یازده سطح (صفر، 1، 2، 3، 4، 5، 6، 7، 8، 9 و 10 درصد) در پتری‌دیش برای آزمایش اول و دوره‌های پوسیدگی در هشت سطح (صفر، 15، 30، 45، 60، 75 و 90 روز پوسیدگی و نیز شاهد) درگلدان برای آزمایش دوم بود. نتایج آزمایش اول نشان داد که غلظت عصاره آبی بر تمامی صفات جوانه‌زنی و رشد گیاه‌چه هندوانه به‌جز میانگین زمان جوانه‌زنی، وزن خشک ریشه‌چه و زیست‌توده کل اثر معنی‌داری داشت. نتایج مقایسه میانگین‌ها نشان داد که بیشترین میزان تأثیر عصاره در صفات درصد و سرعت جوانه‌زنی، قوه نامیه، طول ریشه‌چه و ساقه‌چه، نسبت طول ریشه‌چه به ساقه‌چه، وزن خشک ریشه‌چه و ساقه‌چه و وزن کل گیاه‌چه به‌ترتیب 42/67، 62/68، 08/85، 31/64، 27/51، 27/29، 67/71، 88/76 و 83/68 درصد کاهش و در میانگین زمان لازم برای 50 درصد جوانه‌زنی 63/13 درصد افزایش را نشان داد. بیشترین و کمترین اثرهای بازدارنده به‌ترتیب مربوط به عصاره برگ و ریشه بود. نتایج آزمایش دوره پوسیدگی نشان داد که افزایش دوره پوسیدگی تا 60 روز منجر به کاهش وزن خشک تولیدی و در تیمارهای بیشتر از 60 روز، از شدت کاهش وزن خشک کاسته شد. نتایج این دو آزمایش نشان داد که عصاره آبی و بقایای پوسیده برگ بیشترین اثر معنی‌دار را بر صفات اندازه‌گیری شده داشتند. بنابراین به‌منظور کاهش اثرات دگرآسیبی گوش‌بره در مزارع هندوانه، مدیریت و کنترل آن ضروری است.
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |