در سال‌های اخیر استفاده از کودهای زیستی به‌عنوان راهبرد تغذیه‌ای جدید برای گیاهان زراعی مطرح شده است. به‌منظور بررسی تأثیر روش‌های کاربرد کود زیستی و سطوح مختلف کود نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد تریتیکاله در شرایط رقابت با علف‌های هرز، پژوهشی مزرعه‌ای در سال زراعی 93 - 1392 در دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی داراب، دانشگاه شیراز انجام گردید. آزمایش به‌صورت کرت‌های دو بار خرد شده با سه تکرار انجام شد. فاکتور اصلی حضور یا عدم حضور علف‌های هرز، فاکتور فرعی کود نیتروژن در سه سطح صفر، 90 و 180 کیلوگرم در هکتار و فاکتور فرعی فرعی روش کاربرد کود زیستی ازتوباکتر شامل: تلقیح با بذر (50 گرم در لیتر آب به‌صورت بذرمال)، کاربرد به‌صورت سرک (20 گرم در لیتر آب) و شاهد بدون کود زیستی بود. نتایح نشان داد اثر نیتروژن و روش کاربرد کود زیستی بر ارتفاع نهایی، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، نیتروژن شاخساره و محتوای پروتئین دانه تریتیکاله معنی‌دار بود. کاربرد تلقیحی کود زیستی کارایی و اثربخشی زیادتری نسبت به کاربرد سرک داشت که این موضوع در ارتباط با نزدیکی بیشتر کود با سیستم ریشه‌ای گیاه زراعی بود. برهمکنش سطوح نیتروژن و روش‌های کاربرد کود زیستی نشان داد که کاربرد کود زیستی بدون مصرف نیتروژن بر محتوای نیتروژن شاخساره تأثیر کمتری داشت و با افزایش سطوح نیتروژن تأثیر آن افزایش یافت. به‌دلیل قدرت رقابتی بالای تریتیکاله با علف‌های هرز، رشد و عملکرد تریتیکاله تحت‌تأثیر معنی‌دار علف‌های هرز قرار نگرفت.
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |