با توجه به اهمیت تغذیه درختان میوه در طول فصل رشد و نقش مهم آن در رشد، باروری و کیفیت میوه، همچنین کاربرد روز افزون محرک‌های زیستی به‌عنوان یکی از مهم‌ترین راهبردهای سیستم‌های کشاورزی پایدار، در پژوهشی اثر محلول‌پاشی چند محرک زیستی بر برخی از ویژگی‌های رشد رویشی و غلظت عناصر برگ درخت زردآلو رقم شکرپاره با هدف بهبود شاخص‌های کمّی و کیفی آن، در بهار 1394 در منطقه ابرکوه از توابع استان یزد بررسی شد. این آزمایش در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با اعمال هفت تیمار تغذیه‌ای شامل شاهد (محلول‌پاشی با آب)، اسید هیومیک یک و دو در هزار، ترکیبات آمینواسید‌دار آمینول‌فورته سه و شش در هزار و هیومی‌فورته نیم و یک در هزار در چهار تکرار که هر تکرار شامل یک درخت هشت‌ساله بود، انجام گرفت. محرک‌های زیستی به‌صورت محلول‌پاشی در دو نوبت، دو هفته بعد از مرحله تمام گل و یک ماه پس از آن اعمال شد. نتایج به‌دست آمده نشان داد که اثر محرک‌ها بر رشد شاخه‌های سال جاری و بر میزان عناصر پرمصرف و کم‌مصرف برگ به‌جز میزان پتاسیم معنی‌دار بود (0/003=p). درحالی که اثر آنها بر میزان کلروفیل اختلاف معنی‌داری را نشان نداد. بیشترین میزان رشد طولی (115 سانتی‌متر) و کمترین میزان رشد قطری (9/71 میلی‌متر) شاخه‌های سال جاری با کاربرد آمینول‌فورته سه در هزار به‌دست آمد. حداکثر میزان نیتروژن (2/46 درصد) و فسفر (0/14 درصد) برگ با کاربرد هیومی‌فورته یک در هزار دیده شد، درحالی‌که حداکثر میزان عناصر کم‌مصرف تحت تأثیر اسید هیومیک دو در هزار حاصل شد. به‌نظر می‌رسد به‌منظور افزایش رشد رویشی و تغذیه بهینه درخت زردآلو، محلول‌پاشی با محرک‌های زیستی آمینول‌فورته سه در هزار و اسید هیومیک دو در هزار در زمان دو هفته بعد از تمام گل و یک ماه پس از آن می‌تواند مفید باشد.