بادمجان محصولی است که از دیرباز در مناطق مختلف ایران کشت شده ولی تاکنون مطالعه چندانی روی تنوع صفات مورفولوژیک و عملکرد این محصول در ایران و استفاده از آن در برنامه‌های به‌نژادی صورت نگرفته است. به‌منظور بررسی تنوع ژنتیکی ارقام بادمجان جمع‌آوری ‌شده، آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در دانشگاه صنعتی اصفهان انجام شد و 28 صفت مورفولوژیک کمی و کیفی اندازه‌گیری شد. بر اساس نتایج تجزیه واریانس اختلاف ارقام مورد مطالعه برای کلیه صفات به‌جز چگالی میوه و درصد ماده خشک برگ در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود. عملکرد ارقام از 2410 تا 4023 گرم در بوته متغیر بود. مطالعه ضرایب همبستگی نشان داد که صفات گسترش گیاه، درصد ماده خشک برگ، تعداد گل‌های خامه کوتاه، تعداد میوه در بوته، عادت رشد گیاه و بریدگی‌های پهنک برگ همبستگی مثبت و معنی‌داری با عملکرد بوته داشتند. تجزیه خوشه‌ای ارقام را در چهار گروه قرار داد. تعداد و عملکرد میوه در بوته به‌عنوان مهم‌ترین فاکتورها در گروه سوم بالاتر از میانگین کل و میانگین دیگر گروه‌ها بود. نتایج تجزیه به عامل‌ها، پنج عامل را مشخص کرد که 83/11 درصد از تنوع کل را توجیه کردند. عامل اول که بیشترین میزان تغییرات را توجیه کرد تعداد میوه و عملکرد میوه در بوته را شامل می‌شد و به‌طورکلی عامل اجزای میوه نامیده شد. نتایج به‌دست آمده از این پژوهش نشان داد ارقام محلی بادمجان ایران از تنوع بالایی برخوردار هستند که می‌توان از ارقام دارای خصوصیات مطلوب (مانند عملکرد بالا و داشتن طعم شیرین میوه) در برنامه‌های به‌نژادی برای بهبود صفات استفاده کرد.