دوره 8، شماره 3 - ( پاییز 1397 )
جلد 8 شماره 3 صفحات 49-37 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه زابل ، asirousmehr@uoz.ac.ir
چکیده: (2529 مشاهده)
این پژوهش به‌منظور بررسی عملکرد و ویژگیهای زراعی سه هیبرید ذرت سینگل کراس با دوره‌های رسیدگی مختلف (زودرس260، میان‌رس 500 و دیررس 704)، چهار سطح نیتروژن (صفر، 80، 160 و 240 کیلوگرم نیتروژن در هکتار از منبع اوره 45 =N درصد) در اصفهان و زابل به‌ترتیب در سالهای 1393 و 1394 اجرا شد. آزمایش به‌صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار طراحی شد. نتایج این تحقیق نشان داد، تحت برهمکنش مکان × هیبرید × کود نیتروژن، صفاتی نظیر تعداد دانه در بلال، وزن هزار دانه، کارایی مصرف نیتروژن و عملکرد دانه، تغییرات معنیداری در سطح یک درصد نشان دادند. اختلاف میانگین طول بلال، قطر ساقه، ارتفاع بوته، پروتئین دانه و عملکرد بیولوژیک تحت تأثیر برهمکنش نیتروژن × هیبرید در سطح یک درصد معنیدار شدند. با توجه به مقایسه میانگینها، با افزایش سطوح نیتروژن از 80 تا 240 کیلوگرم کود نیتروژن در هکتار، طول بلال، ارتفاع بوته، قطر ساقه، وزن هزار دانه، عدد اسپد، پروتئین دانه و عملکرد بیولوژیک افزایش یافت، درحالی‌که میزان کارایی مصرف نیتروژن کاهش یافت، همچنین با افزایش نیتروژن از 80 تا 160 کیلوگرم کود نیتروژن در هکتار، تعداد دانه در بلال و عملکرد دانه افزایش یافت. حد آستانه مصرف کود نیتروژن جهت 50 درصد افت عملکرد در منطقه زابل و اصفهان برای هیبرید 704 به‌ترتیب 200 و 178، برای هیبرید 500 به‌ترتیب 192 و 164 و برای هیبرید 260 به‌ترتیب 186 و 150 کیلوگرم در هکتار بود. میتوان نتیجه گرفت که در زابل هیبرید SC500 در سطوح کودی 160 کیلوگرم نیتروژن در هکتار و در اصفهان هیبرید SC704 در سطوح کودی 160 کیلوگرم نیتروژن در هکتار، دارای بیشترین عملکرد دانه بود.
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |