به‌منظور مطالعه اثر سوپر جاذب طبیعی زئولیت بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه بزرک تحت رژیـم‌هـای مختلـف رطـوبتی، آزمایشی به‌صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلـوک‌هـای کامـل تصـادفی بـا سه تکـرار در مزرعه پژوهشی دانشگاه شهرکرد در سال 1396 انجام شد. عامل اصلی در چهار رژیم رطوبتی شامل آبیاری پس از 50 (شاهد)، 80، 130 و 180 میلی‌متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاسA و عامل فرعی، در سه سطح ، عدم کاربرد زئولیت (شاهد)، 5 تن در هکتار و 10 تن در هکتار زئولیت بودند. نتایج نشان داد که کاربرد زئولیت بر صفات شاخص سبزینگی، تعداد کپسول در بوته، تعداد دانه در کپسول، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت و در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود ولی بر وزن هکتولیتر معنی‌دار نشد. رژیم‌های مختلف رطوبتی بر کلیه صفات در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بودند. اثر برهم‌کنش عامل‌ها بر تعداد کپسول در بوته در سطح احتمال یک درصد و بر شاخص سبزینگی در سطح احتمال پنج درصد معنی‌دار بود. نتایج نشان داد با افزایش مقادیر سوپرجاذب زئولیت، تحت تیمارهای رژیم رطوبتی، همه صفات افزایش داشتند به‌طوری که کاربرد 10 تن زئولیت در هکتار، بیشترین تأثیر را بر رشد و عملکرد گیاه بزرک در تمامی شرایط آبیاری (آبیاری معمول و یا تحت شرایط تنش خشکی) از خود نشان داد. بیشترین عملکرد دانه بزرک (1581کیلو گرم در هکتار) مربوط به کاربرد 10 تن زئولیت در هکتار و کمترین عملکرد دانه (1331 کیلو گرم در هکتار) مربوط به عدم کاربرد زئولیت بود.