دوره 9، شماره 4 - ( 11-1398 )                   جلد 9 شماره 4 صفحات 170-159 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


دانشگاه شهرکرد ، falah1357@yahoo.com
چکیده:   (1642 مشاهده)
ایﻦ پژوهش ﺑﺎ ﻫﺪف ﺑﺮرﺳﯽ اثر آبشویی بر کاهش دگرآسیبی بقایای سویا (Glycin max)، سیاهدانه (Nigella sativa)، شوید
(
Anethum graveolens) و بادرشبو (Dracocephalum moldavica) در کشت گندم (Triticum aestivum) به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در شرایط ﮔﻠﺨﺎﻧﻪای در سال 1396 انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل بقایای چهار نوع گیاه (سویا، سیاهدانه، بادرشبو و شوید) و سه سطح آبشویی (بدون آبشویی، یکبار آبشویی و دوبار آبشویی) بودند. نتایج آزمایش نشان داد که بقایای گیاه پیش‌کاشت و سطوح آبشویی بر میزان سبزشدن گندم اثر معنیداری نداشتند. آبشویی موجب کاهش اثرات بازدارندگی بقایای گیاهان پیش‌کاشت گندم شد. بیشترین سرعت سبزشدن گندم در خاکهای دارای بقایای شوید و بادرشبو (73/1 گیاهچه بر روز)، بیشترین طول ریشه گندم در خاک دارای بقایای بادرشبو (7/24 سانتیمتر) و بیشترین سطح برگ، میزان کلروفیل a و کلروفیل b مربوط به گندم کشت شده در خاک دارای بقایای سویا با یک مرتبه آبشویی بودند. به‌طور کلی نتیجه‌گیری میشود که در اکوسیستمهای زراعی که گندم پاییزه در تناوب زراعی است بایستی در شرایط وجود بقایای گیاه سویا، سیاهدانه، بادرشبو و شوید از کشت گندم خودداری کرد و یا برای کاهش اثرات بازدارندگی این گیاهان یک مرحله آبشویی قبل از کشت گندم انجام گیرد.
متن کامل [PDF 562 kb]   (449 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.