با توجه به محدودیت منابع آبی، اصلاح ارقام با تحمل بالا به کم‌آبیاری در جهت مصرف بهینه آب در کشت ذرت می‌تواند بسیار مؤثر ‌باشد. به‌منظور شناسایی هیبریدهای سینگل‌کراس جدید متحمل به کم‌آبیاری، 52 هیبرید سینگل‌کراس حاصل تلاقی 13 لاین با منشأ سیمیت با تسترهای A679، K166B، K18 و MO17، به‌همراه هیبریدهای 704 و 705 به‌عنوان شاهد در قالب طرح بلوک‏های کامل تصادفی با سه تکرار در دو رژیم آبیاری نرمال و آبیاری بر اساس 65 درصد نیاز آبی گیاه طی دو سال زراعی 1393 و 1394 در ایستگاه تحقیقاتی ‌مرکز تحقیقات ‌کشاورزی‌ و منابع ‌طبیعی استان کرمانشاه ارزیابی شدند. بر اساس عملکرد دانه (Kg/ha) در دو محیط رطوبتی، شاخص‌های مقاومت به خشکی محاسبه شدند. نتایج تجزیه واریانس تنوع معنی‌داری بین هیبریدها برای عملکرد دانه در دو محیط و شاخص‌های مورد مطالعه نشان داد. عملکرد دانه هیبریدها در محیط با آبیاری معمول تغییراتی بین 8/7 تا 15/2 و در محیط کم‌آبیاری بین 4/9 تا 12 تن در هکتار نشان داد. کاهش عملکرد دانه در اثر شرایط کم‌آبیاری بین 0/67 تا 8/50 درصد متغیر بود. تجزیه‌ خوشه‌ای، هیبریدها را در سه‌ گروه قرار داد. هیبریدهای 51، 18، 45، 48، 21، 27، 23، 19، 20، 28، 38، 14و26 از لحاظ تحمل به کم‌آبیاری و عملکرد دانه در شرایط تنش رطوبتی، نسبت به دیگر هیبریدها و دو رقم شاهد برتر بودند. تجزیه ‌به‌ مؤلفه‌های ‌اصلی نشان داد هیبریدهای 48، 45، 18 و 51 با توجه به پتانسیل عملکردی بالا، برای شرایط آبیاری نرمال قابل معرفی هستند. هیبریدهای 19، 23، 27، 25 و 21 و مخصوصاً هیبرید 19 از لحاظ عملکرد دانه در دو محیط رطوبتی و شاخص‌های تحمل به‌خشکی برتر بودند و این گروه برای شرایط با آبیاری کمتر مناسب‌تر هستند.