دوره 10، شماره 1 - ( 2-1399 )                   جلد 10 شماره 1 صفحات 37-23 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


دانشگاه پیام نور ، gholinezhad1358@yahoo.com
چکیده:   (1629 مشاهده)
به‌منظور مطالعه اثر پلیمر سوپرجاذب شیمیایی و کود دامی بر ویژگی‌های نانوایی ارقام گندم در شرایط مختلف کم‌آبی، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 97-1396 در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان غربی (ساعتلو) اجرا شد. فاکتورها شامل آبیاری در دو سطح شرایط مطلوب و تنش آبی، کود در چهار سطح سوپرجاذب شیمیایی 200 کیلوگرم در هکتار، کود گاوی 40 تن در هکتار، مصرف توأم آنها و شاهد (عدم کاربرد سوپرجاذب و کود دامی) و ارقام گندم آبی شامل میهن، حیدری و زرینه بود. صفات عملکرد دانه، رطوبت دانه گندم، وزن هکتولیتر، رطوبت آرد، درصد خاکستر، گلوتنین، گلیادین، گلوتن خشک، شاخص گلوتن، درصد پروتئین دانه، عدد زلنی، عدد فالینگ و عملکرد پروتئین دانه بررسی شدند. نتایج تجزیه واریانس داده‌ها نشان داد تأثیر تنش خشکی، سوپرجاذب و رقم بر صفات مورد بررسی معنی‌دار بود. مقادیر عملکرد دانه، عملکرد پروتئین، رطوبت آرد، گلوتنین، گلوتن خشک، شاخص گلوتن و عدد زلنی در شرایط تنش خشکی کاهش و عدد فالینگ، محتوای پروتئین دانه و گلیادین افزایش یافت. مصرف سوپرجاذب شیمیایی و کود دامی سبب افزایش عملکرد دانه، عملکرد پروتئین و شاخص گلوتن شد. بیشترین عملکرد دانه (6636/7 کیلوگرم در هکتار)، عملکرد پروتئین (1093/79 کیلوگرم در هکتار) و کمترین وزن هکتولیتر (75/81 کیلوگرم در 100 لیتر) از رقم میهن به‌دست آمد. بیشترین عدد زلنی از رقم زرینه (26/35 درصد) در شرایط کاربرد توأم کود دامی و سوپرجاذب شیمیایی و رقم حیدری (26/32 درصد) در شرایط کاربرد کود دامی حاصل شد. بیشترین عدد فالینگ از رقم حیدری (461/50 ثانیه) و کمترین عدد فالینگ نیز از رقم زرینه (443/73 ثانیه) حاصل شد. بالاترین میزان همبستگی بین صفات میزان گلوتنین با شاخص گلوتن (**0/97) مشاهده شد. به‌منظور تعدیل کاهش عملکرد دانه و پروتئین در تنش خشکی و بهبود ویژگی‌های نانوایی مانند گلوتن خشک، عدد فالینگ، گلوتنین و شاخص گلوتن در ارقام گندم، استفاده از کود دامی و سوپرجاذب مؤثر است.
متن کامل [PDF 882 kb]   (1458 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.