دوره 10، شماره 1 - ( 2-1399 )                   جلد 10 شماره 1 صفحات 112-99 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان ، mhgharineh@ramin.ac.ir
چکیده:   (1478 مشاهده)
در راستای تحقق تولید غذای سالم و بهبود کیفیت محصولات کشاورزی، مصرف کودهای آلی در کشت‌وکار گیاهان از جایگاه ویژه‌ای برخوردار شده است. به‌منظور بررسی اثر غلظت و زمان‌های مختلف محلول‌پاشی هیومیک‌اسید بر ویژگی‌های فیزیولوژیک و ویژگی‌های کیفی تریتیکاله، آزمایشی به‌صورت کرت‌های خرد شده و در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه پژوهشی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان در سال زراعی 97-1396 اجرا شد. عوامل آزمایشی شامل زمان محلول‌پاشی در چهار سطح به‌عنوان عامل اصلی (پنجه‌زنی، ساقه رفتن، ظهور برگ پرچم، گرده افشانی) و غلظت هیومیک‌ اسید در چهار سطح به‌عنوان عامل فرعی (صفر، 200، 400 و 600 میلی‌گرم در لیتر) بودند. نتایج نشان داد که محلول‌پاشی در مراحل برگ پرچم و گرده‌افشانی بیشترین تأثیر را بر صفات فیزیولوژیک داشت. غلظت 600 میلی‌گرم در لیتر هیومیک ‌اسید بیشترین میزان کلروفیل b، شاخص سطح برگ و شاخص سبزینگی و غلظت 400 میلی‌گرم در لیتر بیشترین میزان کلروفیل a را به خود اختصاص داد. بیشترین آهن دانه (40/44 میلی‌گرم در کیلوگرم) مربوط به تیمار زمان پنجه‌زنی و غلظت 200 میلی‌گرم در لیتر بود. بیشترین منگنز دانه (30/73 میلی‌گرم در کیلوگرم) به محلول‌پاشی در زمان ساقه رفتن و غلظت 200 تعلق داشت. بیشترین عملکرد پروتئین (745/65 کیلوگرم در هکتار) از محلول‌پاشی غلظت 200 میلی‌گرم در لیتر هیومیک ‌اسید در مرحله برگ پرچم به‌دست آمد. نتایج این آزمایش نشان داد که با محلول‌پاشی هیومیک ‌اسید می‌توان ویزگی‌های کیفی و تجمع عناصر ریزمغذی اندام هوایی و دانه تریتیکاله را بهبود بخشید.
متن کامل [PDF 956 kb]   (633 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.