این پژوهش به‌منظور بررسی تنوع ژنتیکی گندم نان، گندم دوروم و تریتیکاله با استفاده از صفات زراعی و فیزیولوژیک انجام شد. ارزیابی تنوع ژنتیکی 24 ژنوتیپ در دو ناحیه (مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان، واقع در لورک نجف‌آباد و مزرعه عاشق‌آباد اصفهان) در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با دو تکرار در هر ناحیه، در سال 96-1395 انجام گرفت. در این مطالعه 20 ژنوتیپ گندم نان (3 داخلی و 17 خارجی)، دو ژنوتیپ گندم دوروم و دو ژنوتیپ تریتیکاله مورد استفاده قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر ژنوتیپ برای کلیه صفات به‌جز فلورسانس بیشینه معنی‌دار بوده است. در تمام صفات مورد مطالعه ضریب تغییرات فنوتیپی و ژنتیکی برای اکثر صفات اختلاف زیادی نداشته‌اند که نشان‌دهنده تأثیر بیشتر آثار ژنتیکی بر این صفات بوده است. بررسی روابط همبستگی نشان داد که بین عملکرد دانه با صفات تعداد سنبله در بوته، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت همبستگی مثبت و معنی‌داری وجود دارد. تجزیه به عامل‌ها، چهار عامل پنهانی را که در مجموع 66/47 درصد از تنوع موجود در مجموعه بود را توجیه کرد. این عامل‌ها به‌ترتیب تحت عنوان طول دوره  رسیدگی، دانه، عملکرد و فتوسنتز معرفی شدند. تجزیه خوشه‌ای ژنوتیپ‌ها بر مبنای صفات مورد مطالعه ژنوتیپ‌ها را در چهار گروه تفکیک کرد که بعضی از گروه‌ها دارای خصوصیات مطلوب بوده و برای مقاصد به‌نژادی مفید هستند.