ارتباط کاربرد کود نیتروژن با انتقال مجدد نیتروژن، غلظت عناصر فسفر، پتاسیم و نیتروژن در گندم به‌خوبی شناخته شده نیست. مطالعه حاضر به‌منظور ارزیابی انتقال مجدد نیتروژن و وضعیت برخی از عناصر غذایی در برگ و دانه گندم‌های قدیم دی، تترا و هگزاپلوئید در پاسخ به نیتروژن در شرایط گلدانی اجرا شد. این آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار در مزرعه تحقیقاتی چاه اناری دانشکده کشاورزی واقع در دانشگاه صنعتی اصفهان از پاییز 1396 تا تابستان 1397 و در فضای باز انجام شد. فاکتورهای آزمایشی شامل چهار سطح کود نیتروژن (صفر، 18/66، 37/33 و 56 میلی‌گرم نیتروژن خالص در هر کیلوگرم خاک) و دوازده ژنوتیپ گندم با سطوح مختلف پلوئیدی دی، تترا و هگزاپلوئید بودند. انتقال مجدد نیتروژن با افزایش کاربرد کود نیتروژن در تمام ژنوتیپ‌ها افزایش یافت، اما میزان این افزایش در ژنوتیپ‌های مختلف متفاوت بود. انتقال مجدد نیتروژن در ارقام اصلاح شده تا سطح بالای نیتروژن و در گندم‌های قدیمی و پوشینه‌دار تا سطح متوسط نیتروژن افزایش یافت. غلظت عناصر فسفر، پتاسیم و نیتروژن اندام رویشی و دانه پاسخ مثبت به کاربرد کود نیتروژن نشان دادند. در شرایط کاربرد کم کود نیتروژن گندم‌های قدیمی و پوشینه‌دار غلظت عناصر غذایی بالاتری نسبت به گندم‌های اصلاح شده داشتند. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که در شرایط کمبود نیتروژن گندم‌های قدیمی در جذب و استفاده از عناصر غذایی نسبت به گندم‌های اصلاح شده بهتر عمل می‌کنند.