به‌منظور بررسی تأثیر زئولیت بر شاخص‌های رشد، عملکرد و اجزای عملکرد دانه و پروتئین گیاه عدس در شرایط دیم و آبیاری تکمیلی آزمایشی در سال زراعی 99-1398 در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد انجام شد. آزمایش به¬صورت کرت خرد شده در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. عامل اصلی شامل سه سطح آبیاری (دیم، یک مرحله آبیاری تکمیلی و دو مرحله آبیاری تکمیلی) و عامل فرعی شامل کاربرد سه سطح زئولیت (صفر، 10 و 20 تن در هکتار) بود. نتایج نشان داد که انجام آبیاری تکمیلی باعث افزایش عملکرد در گیاه عدس شد. کاربرد زئولیت سبب تعدیل اثر تنش کم‌آبی شد. مطابق نتایج به‌دست آمده، زئولیت موجب بهبود عملکرد دانه شد، این بهبود هم در شرایط آبیاری تکمیلی و هم در شرایط دیم اتفاق افتاد. اما برهم¬کنش آبیاری تکمیلی و زئولیت بر عملکرد و اجزای عملکرد از نظر آماری معنی‌دار نبود. همچنین آبیاری تکمیلی و زئولیت بر شاخص‌های رشد اثر معنی‌داری داشتند و سبب بهبود شاخص‌های رشد در طول فصل زراعی شدند. بیشترین عملکرد دانه در سطح دو بار آبیاری تکمیلی (1741/2 کیلوگرم بر هکتار) حاصل شد. کاربرد 20 تن در هکتار زئولیت باعث افزایش 50 درصد عملکرد دانه نسبت به تیمار شاهد شد. بنابراین بر اساس یافته‌های مطالعه حاضر احتمالاً در شرایط محدودیت آبی کاربرد 20 تن زئولیت در هکتار بتواند در زراعت عدس در شرایط شهرکرد مزیت نسبی داشته باشد.