این تحقیق، به‌منظور بررسی تنوع فنوتیپی 108 لاین خالص جو در قالب طرح آگمنت همراه با چهار شاهد در شش بلوک، در مزرعه ایستگاه تحقیقات کشاورزی داراب (1400-1399) انجام شد. به‌منظور انتخاب بهترین لاین‌ها از نظر عملکرد و سایر صفات مورد بررسی از شاخص SIIG استفاده شد. نتایج تجزیه حداکثر درست¬نمایی محدود شده (REML) نشان داد که کمترین و بیشترین میزان وراثت‌پذیری عمومی به‌ترتیب مربوط به صفات تعداد روز تا ظهور سنبله (0/21) و تعداد روز تا رسیدن (0/97) بود. براساس شاخص SIIG، لاین‌های مورد بررسی در پنج گروه تقسیم‌بندی شدند. نتایج شاخص SIIG نشان داد که لاین‌های L86 و L38 به‌ترتیب با بیشترین (0/640) و کمترین (0/249) مقدار SIIG، بهترین و ضعیف‌ترین لاین‌ها بودند. نتایج گروه‌بندی لاین‌ها براساس شاخص SIIG نشان داد که لاین‌های گروه یک و دو و لاین‌های L22، L62، L80، L64، L51، L10، L96، L73، L81، L100، L69 و L97 از گروه سه، جزء لاین‌های برتر در این تحقیق بودند و می‌توان از آنها برای تحقیقات تکمیلی استفاده کرد. نتایج نشان داد که شاخص SIIG به‌خوبی توانست ژنوتیپ‌ها را براساس صفات عملکرد دانه، تعداد سنبله در متر‌مربع، تعداد دانه در سنبله، وزن سنبله و ارتفاع بوته به‌طور همزمان گروه‌بندی کند و همچنین در مجموع انطباق نسبی بین شاخص SIIG و تجزیه به مولفه‌های اصلی وجود داشت، بنابراین شاخص SIIG روشی مناسب برای انتخاب ژنوتیپ‌های ایده‌آل براساس چند صفت به‌طور همزمان است.