بررسی نقش عوامل زراعی در راستای بهبود خصوصیات کمی و کیفی دانه‌های روغنی از اهمیت بالایی برخوردار است. به‌منظور تعیین ترکیب اسیدهای چرب و عملکرد دانه بالا در گیاه کاملینا (Camelina sativa L.)، آزمایشی دو ساله (98-1396) به¬صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در کرج اجرا شد که تاریخ کاشت (15 مهر، 30 مهر و 15 آبان ماه) در کرت‌های اصلی و دو عامل تراکم بوته (40، 50 و 60 بوته در مترمربع) و اسید هیومیک شامل عدم کاربرد (محلول پاشی با آب خالص) و محلول‌پاشی HUMAX 95–WSG با غلظت 3 در هزار در دو مرحله چهار برگی و ساقه‌دهی در کرت‌های فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد دانه در تاریخ کاشت 15 مهر ماه، در تراکم 40 بوته در مترمربع و در شرایط کاربرد اسید هیومیک با میانگین 2485 کیلوگرم در هکتار به‌دست آمد. علاوه بر این کاربرد اسید هیومیک در تاریخ کاشت تأخیری 15 آبان ماه و تراکم 40 بوته در مترمربع نسبت به عدم کاربرد آن، بالاترین تأثیر مثبت را بر وزن هزار دانه و عملکرد دانه به‌ترتیب با افزایش 17/8 و 32/7 درصد نشان داد. همچنین کاربرد اسید هیومیک در تاریخ کاشت تأخیری 15 آبان ماه و تراکم 40 بوته در مترمربع، بیشترین درصد افزایش اسید اولئیک (0/89 درصد) را نسبت به عدم کاربرد آن نشان داد. علاوه بر این، کاربرد اسید هیومیک در کلیه تاریخ‌های کاشت معمول (15 مهرماه)، نسبتاً تأخیری (30 مهرماه) و تأخیری (15 آبان ماه) سبب کاهش معنی‌دار اسید اروسیک و گلوکوزینولات نسبت به عدم کاربرد آن شد. از این‌رو استفاده از اسید هیومیک در زراعت کاملینا به‌ویژه در مواردی که کشت آن به تأخیر می‌افتد، توصیه می‌شود.