جهت مطالعه تأثیرگونه های قارچ میکوریزا آربوسکولار بر عملکرد، اجزای عملکرد، رنگیزه های فتوسنتزی و میزان پرولین گندم زراعی (.Triticum aestivum L) در رژیم های مختلف آبیاری، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد میاندوآب در سال 1400 اجرا شد. فاکتورهای آزمایشی شامل کاربرد گونه های قارچ میکوریزا آربسکولار در سه سطح شاهد (بدون تلقیح)، تلقیح با گونه Glomus mosseae و تلقیح با گونه  Glomus intraradices و رژیم های آبیاری با دور 6، 13 و 20 روز بودند. نتایج نشان داد تعداد سنبله، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت،  شاخص سبزینگی، رنگیزه‌های فتوسنتزی و محتوای پرولین تحت تأثیر تیمارهای دور آبیاری و قارچ میکوریزا قرار گرفتند. گونه G. mosseae تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت و میزان کلروفیل bرادر مقایسه با گونه G. intraradices به ترتیب 5/21، 9/73، 8/86، 6/96 و 4/08 درصد و در مقایسه با شاهد به ترتیب 29/9، 30/3، 39/7، 27/9 و 21/4 درصد افزایش داد. بیشترین تعداد سنبله در بوته، عملکرد دانه، شاخص سبزینگی و میزان کلروفیل a در اثر متقابل دور آبیاری 6 روز و تلقیح با گونه G. mosseae   به ترتیب 6/34 عدد،612 گرم در مترمربع، 62/9 واحد اسپد و 0/31 میلی گرم بر گرم وزن تر بود که با اثر متقابل دور آبیاری 13 روز و تلقیح باG. mosseae  از لحاظ آماری تفاوتی معنی داری مشاهده نشد. طبق نتایج این تحقیق، استفاده از گونه G. mosseae   در شرایط دور آبیاری 13 روز برای رسیدن به عملکرد مطلوب و همچنین استفاده بهینه از آب مصرفی در زراعت گندم مناسب است.